Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 44/14 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 44/14 odrzucenia skargi kasacyjnej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 44/14 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi J. S. na czynność Starosty B. postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania.
Postanowieniem z dnia 21 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 44/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę kasacyjną J. S. na postanowienie tegoż Sądu z dnia 21 lutego 2014 r., o odrzuceniu skargi.
W terminie otwartym do złożenia zażalenia na powyższe orzeczenie skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy przez ustanowienie pełnomocnika. Wniosek ten został w całości uwzględniony.
Pismem z dnia 28 października 2014 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 21 maja 2014 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Wskazał, że termin do zaskarżenia ww. postanowienia już upłynął, jednakże z racji ustanowienia na jego rzecz zawodowego pełnomocnika w ramach przyznanego prawa pomocy, czynności tej nie dokonał bez swojej winy.
Odrzucając ww. wniosek - na podstawie art. 88 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. , poz. 270 ze zm.) dalej jako: "P.p.s.a." - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uznał, że został on złożony po upływie terminu przepisanego do dokonania czynności.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Wojewódzki podniósł, że choć ustanowienie zawodowego pełnomocnika w ramach przyznanego prawa pomocy, a po upływie terminu do wniesienia sformalizowanego środka zaskarżenia, jest rozumiane i kwalifikowane jako niezawinione uchybienie terminowi, to jednak w takim przypadku, dzień doręczenia pełnomocnikowi pisma o powierzeniu mu obowiązków reprezentowania strony w postępowaniu przez sądem administracyjnym, uznać należy za dzień ustania przyczyny uchybienia terminu.
W niniejszej sprawie, reprezentującemu skarżącego pełnomocnikowi została doręczona tego rodzaju informacja w dniu 14 października 2014 r. Od tego dnia pełnomocnik miał zatem - zdaniem Sądu Wojewódzkiego - obiektywną możliwość zapoznania się z aktami sprawy oraz wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu o odrzuceniu skargi kasacyjnej wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. Wniosek taki wniesiono zaś dopiero w dniu 28 października 2014 r., tj. 14 dnia od daty ustania przyczyny uchybienia terminu.
Sąd podkreślił przy tym, że pełnomocnik nie wskazał żadnych okoliczności, które uzasadniałyby przyjęcie odmiennej daty ustania przyczyny uchybienia terminu, niż data przyjęta przez Sąd. Ponadto zaznaczył też, że czas na złożenie zażalenia nie może być dłuższy niż 7 dni, liczone od dnia powiadomienia pełnomocnika o jego ustanowieniu. Wynika to bowiem z treści art. 194 § 2 P.p.s.a. i charakteru ustanowionego w nim terminu.
J. S., we wniesionym na powyższe postanowienie zażaleniu, wnosząc o jego uchylenie, zarzucił Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie:
- naruszenie art. 87 § 1 P.p.s.a. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że z dniem ustania przyczyny uchybienia terminu jest dzień doręczenia pełnomocnikowi pisma z właściwej izby samorządu zawodowego o wyznaczeniu go pełnomocnikiem skarżącego i w konsekwencji nieuzasadnione uznanie wniosku o przywrócenie terminu za spóźniony - w rozumieniu art. 88 P.p.s.a.- w sytuacji gdy, z okoliczności niniejszej sprawy wynikało, że skarżący dochował terminu przepisanego do dokonania tej czynności;