Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. akt IV SO/Wr 22/12 o wymierzeniu grzywny w sprawie z wniosku G. S. o wymierzenie grzywny Staroście Powiatu Wałbrzyskiego za nieprzekazanie skargi wraz z odpowiedzią oraz aktami sprawy postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. akt IV SO/Wr 22/12, po rozpoznaniu wniosku G. S., wymierzył Staroście Powiatu Wałbrzyskiego grzywnę w kwocie 100 złotych za nieprzekazanie skargi na bezczynność tego organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej wraz z odpowiedzią oraz aktami sprawy.
W uzasadnieniu Sąd podniósł, że skarga na bezczynność została złożona przez wnioskodawcę osobiście w Starostwie Powiatu, w dniu 24 lipca 2012 r. Starosta Powiatu przekazał odpowiedź na skargę wraz z aktami sprawy pismem z dnia 20 sierpnia 2012 r. nadanym w placówce pocztowej 21 sierpnia 2012 r.
Sąd wskazał, że art. 55 § 1 p.p.s.a. stanowi, że w razie niezastosowania się do obowiązków o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Zgodnie zaś z art. 54 § 2 p.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia. Reguła ta, w przepisach prawa, doznaje jednak ograniczenia. Stosownie bowiem do art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze. zm.) do skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy p.p.s.a. z tym, że przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi.
W zakresie wysokości grzywny Sąd wskazał, że wymierza się ją do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa GUS na podstawie odrębnych przepisów.
Zdaniem Sądu treść przepisu art. 55 § 1 p.p.s.a. pozwala przyjąć, że jego celem jest przymuszanie organów do terminowego wykonywania obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. Przy czym, stosujący go Sąd winien ocenić wszystkie istotne okoliczności sprawy, a nie tylko fakt, że do jego naruszenia w ogóle doszło. Do takich okoliczności należy zaliczyć czas jaki upłynął od wniesienia skargi i przyczyny niewykonania wspomnianego obowiązku w terminie, a nadto czy zobowiązany przed rozpatrzeniem wniosku obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu. Te ostatnie względy jednakże nie uwalniają od konsekwencji wyrażonych w art. 55 § 1 p.p.s.a. Przepis art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. nie ma zastosowania w przypadku, gdy po wniesieniu wniosku o wymierzenie organowi grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. organ przekazał skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.
Dalej Sąd stwierdził, że skarga na bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej wpłynęła do organu zobowiązanego w dniu 24 lipca 2012 r. i została przekazana Sądowi w dniu 21 sierpnia 2012 r. (data nadania wynikająca z koperty). W tej sytuacji skarżący był uprawniony do żądania ukarania podmiotu zobowiązanego niezwłocznie po dniu 9 sierpnia 2012 r. kiedy to upływał 15 - dniowy termin określony w art. 21 pkt 1 ustawy.