Zażalenie od postanowienia WSA w Gliwicach w sprawie ze skargi P. Ś. na świadectwo dojrzałości Nr (...) wydane przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną w J. w zakresie ustalenia wyników egzaminu maturalnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. Ś. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 maja 2009 r., sygn. akt IV SA/Gl 94/09 odrzucającego skargę kasacyjną w sprawie ze skargi P. Ś. na świadectwo dojrzałości z dnia (...) czerwca 2008 r. Nr (...) wydane przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną w J. w zakresie ustalenia wyników egzaminu maturalnego p o s t a n a w i a oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6146 Sprawy uczniów
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 4 maja 2009 r., sygn. akt IV SA/Gl 94/09 odrzucił skargę kasacyjną P. Ś. na postanowienie tegoż Sądu z dnia 2 marca 2009 r. odrzucającego skargę P. Ś. na świadectwo dojrzałości z dnia (...) czerwca 2008 r. wydane przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną w J. w zakresie ustalenia wyników egzaminu maturalnego.

W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż skarga kasacyjna została wniesiona przez profesjonalnego pełnomocnika, który uiścił wpis w wysokości 200 zł znakami opłaty sądowej co stanowi przesłankę do jej odrzucenia na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), gdyż nie ma możliwości skutecznego uiszczenia wpisu w takiej postaci.

Na powyższe postanowienie wniesiono zażalenie zarzucając naruszenie przepisów postępowania t.j. art. 212 § 2 p.p.s.a., art. 219 § 1 i 2 p.p.s.a., art. 221 p.p.s.a., podnosząc, iż zadaniem sądu jest obrona praw obywatela przed arbitralnymi decyzjami władzy publicznej, a stosowanie zbyt rygorystycznych przepisów proceduralnych zamyka drogę do merytorycznego rozpoznania sprawy. Z kolei dualizm skutków procesowych, w zależności od tego który z podmiotów wniósł skargę czy pełnomocnik, czy strona należy uznać za niekonstytucyjny. Powołano się przy tym na art. 479 8a § 5 k.p.c., którego cel jest analogiczny do art. 221 p.p.s.a., a który został uznany za niezgodny z art. 45 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3, art. 32 oraz art. 78 Konstytucji RP, gdyż w sposób nieuzasadniony różnicował procedurę stosowaną przez Sąd w zależności od tego, czy strona działała sama, czy też była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika. Zdaniem skarżącego, przepis art. 221 p.p.s.a. powinien być uznany za jeszcze bardziej rygorystyczny i jako przewidujący zbyt surowe sankcje dla skarżącego należało by zbadać, czy jest on zgodny z art. 45 ust. 1 i art. 78 Konstytucji RP. Ponadto wezwanie skarżącego z dnia 15 kwietnia 2009 r. co do usunięcia braku formalnego skargi kasacyjnej powinno stanowić podstawę do wezwania pełnomocnika do uiszczenia opłaty od skargi kasacyjnej w formie przelewu na rachunek bankowy sądu lub w kasie sądu. Zgodnie zaś z art. 212 § 2 p.p.s.a. opłaty sądowe są dochodami budżetu państwa i bez znaczenia jest w jakiej formie zostają uiszczone. Wykładnia funkcjonalna przepisów o kosztach sądowych pozwala przyjąć, iż cel przepisów został spełniony, gdyż budżet państwa został zasilony a dochody skarżącego pomniejszone.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

Stosownie do art. 219 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwaną dalej P.p.s.a., opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Zgodnie z art. 220 § 1 P.p.s.a. Sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. Natomiast nienależycie opłacone pismo, które wniósł adwokat, zgodnie z art. 221 P.p.s.a., Sąd odrzuca bez wezwania do uiszczenia opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6146 Sprawy uczniów
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne