Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D.R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 3445/15 o odmowie zmiany postanowienia z dnia 21 grudnia 2015 r. o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D.R. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 28 września 2015 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości postanawia oddalić zażalenie.
D.R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 28 września 2015 r. nr [...], którą m. in. zezwolono Polskim Sieciom Elektroenergetycznym S.A. [...] na niezwłoczne zajęcie nieruchomości - w części wskazanej w decyzji - położonej w D. w gminie C., oznaczonej jako działki ew. nr [...] w celu realizacji decyzji o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości (zezwolenia na założenie i przeprowadzenie na nieruchomości linii elektroenergetycznej). Jednocześnie skarżący złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, z uwagi na jej ścisłe związanie z decyzją o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości, którą zaskarżył on odrębną skargą zarejestrowaną pod sygn. akt IV SA/Wa 3444/15. Wskazał, że na nieruchomości nie ma konieczności wykonywania długotrwałych prac związanych z realizacją inwestycji, ponieważ nie ma potrzeby wyburzania zabudowań lub przeprowadzenia intensywnej wycinki, a prace inwestycyjne będą możliwe dopiero po wydaniu pozwolenia na budowę oraz że wstrzymanie wykonania jedynie decyzji o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości bez wstrzymania wykonania decyzji o niezwłocznym zajęciu niweczy sens tej instytucji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 21 grudnia 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 3445/15 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu postanowienia podał, że sam skarżący wskazał, że na nieruchomości nie ma konieczności wykonywania długotrwałych prac związanych z realizacją inwestycji, ponieważ nie ma potrzeby wyburzania zabudowań lub przeprowadzenia intensywnej wycinki, a prace inwestycyjne będą możliwe dopiero po wydaniu pozwolenia na budowę, co świadczy o tym, że nawet w razie realizacji inwestycji nie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ponadto brak jest podstaw do "automatycznego" wstrzymywania wykonania decyzji zezwalającej inwestorowi na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, bowiem stosownie do treści art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 782 ze zm.), w sprawach, o których mowa w przepisach działu III, z wyłączeniem art. 124 ust. 1a, wykonanie decyzji następuje po upływie 14 dni od dnia, w którym upłynął bezskutecznie trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi na decyzję do sądu administracyjnego. W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego w tych sprawach organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Powyższy przepis wyraźnie wyłącza zatem obowiązek "automatycznego" wstrzymania przez organ wykonania decyzji o niezwłocznym zajęciu.
Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 14 marca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 3445/15 zawiesił postępowanie sądowe, z uwagi na to, że między zaskarżoną w tej sprawie decyzją o udzieleniu zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości a decyzją o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości, zaskarżoną w sprawie o sygn. akt IV SA/Wa 3444/15, zachodzi ścisły związek polegający na tym, że zezwolenie na natychmiastowe zajęcie jest możliwe jedynie w razie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości. Skarga na decyzję w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości została uwzględniona, lecz wyrok jest nieprawomocny. Ewentualne prawomocne uchylenie decyzji w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości skutkowałoby koniecznością uchylenia decyzji o udzieleniu zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości.