Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 maja 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 583/16 o odrzuceniu skargi M.W. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 28 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia oddalić zażalenie.
W dniu 3 marca 2016 r. (data stempla pocztowego) M.W. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pismo, w którym wskazała, że "po raz drugi zwraca się z prośbą do Sądu o pomoc w uzyskaniu należnego odszkodowania za zajęcie ziemi (...)".
Pismem z dnia 9 marca 2016 r. Sąd wezwał M.W. do uzupełnienia braków formalnych jej skargi, poprzez wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności oraz oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia skarga dotyczy.
W piśmie z dnia 17 marca 2016 r. skarżąca wyjaśniła, że przedmiotem jej skargi w niniejszej sprawie jest decyzja Wojewody Mazowieckiego z dnia 28 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania.
Przy piśmie z dnia 29 marca 2016 r. Sąd przesłał w/w skargę Wojewodzie Mazowieckiemu, celem udzielenia odpowiedzi na skargę oraz nadesłania akt sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 4 maja 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 583/16 odrzucił skargę M.W. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 28 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania. W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że skarga została wniesiona z uchybieniem ustawowego terminu. Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Z kolei art. 54 § 1 P.p.s.a. stanowi, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Z akt sprawy wynika, że zaskarżona decyzja została doręczona skarżącej w dniu 2 lutego 2016 r. W pouczeniu zawartym w tej decyzji wyraźnie wskazano, że skargę wnosi się do Sądu za pośrednictwem Wojewody Mazowieckiego (wskazano również adres organu). Skarżąca, nie stosując się do powyższego pouczenia, nadała skargę w urzędzie pocztowym w dniu 3 marca 2016 r. bezpośrednio na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Daty tej nie można uznać za dzień złożenia skargi. Po ustaleniu przez Sąd przedmiotu zaskarżenia, skarga w dalszej kolejności, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącej Wydziału IV z dnia 21 marca 2016 r., została przekazana organowi, celem udzielenia odpowiedzi na skargę i nadesłania akt sprawy. Przekazanie skargi organowi nastąpiło w dniu 29 marca 2016 r. (data stempla pocztowego).
W ocenie Sądu pierwszej instancji, skoro zaskarżoną decyzję doręczono M.W. w dniu 2 lutego 2016 r., to termin na wniesienie skargi upłynął w dniu 3 marca 2016 r. Skarga w niniejszej sprawie została natomiast skutecznie wniesiona dopiero w dniu 29 marca 2016 r., kiedy to Sąd przesłał ją do organu zgodnie z treścią art. 54 § 1 P.p.s.a. Wobec powyższego, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., skarga - jako wniesiona po terminie - podlegała odrzuceniu.
Powyższe postanowienie stało się przedmiotem zażalenia M.W. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym wniosła o jego uchylenie i nadanie skardze dalszego biegu. W uzasadnieniu zażalenia wskazała, iż wysłanie skargi bezpośrednio do Sądu nie wynikało z braku jej staranności, lecz z pogłębiającego się przemęczenia i stresu spowodowanego długotrwałą opieką nad chorymi członkami rodziny oraz trudną sytuacją życiową.