Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia wywłaszczeniowego
Uzasadnienie strona 2/2

Powyższe postanowienie Prezydent Miasta K. uczynił przedmiotem zażalenia, skierowanego do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jego uchylenie w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie art. 158 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, poprzez przyjęcie, że treść wyroku nie budzi wątpliwości.

Prezydent Miasta K. powtórzył argumentację zawartą we wniosku o dokonanie wykładni, dodatkowo podnosząc, że zawarty w sentencji przedmiotowego wyroku zwrot "uchyla zaskarżoną decyzję" w normalnym toku rzeczy należałoby odczytywać jako uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, jednakże nie jest to wyraźnie (wprost) wskazane. W jego ocenie, biorąc pod uwagę szczególne okoliczności sprawy, które zostały przedstawione we wniosku o dokonanie wykładni, istnieją wątpliwości co treści rozstrzygnięcia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z brzmieniem art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Przedmiotem wykładni może być przede wszystkim sentencja wyroku, a wyjątkowo także jego uzasadnienie. Konieczność wykładni wyroku zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Podkreślić należy, że wykładnia nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia lub do uzupełnienia rozstrzygnięcia, które już zapadło.

W rozpatrywanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 lipca 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 21/06 uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] . Treść takiego rozstrzygnięcia nie może budzić wątpliwości, podobnie jak sposób wykonania powyższego orzeczenia. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż powyższa decyzja została zaskarżona w części.

W samym zażaleniu Prezydent Miasta K. stwierdza, iż zawarte w wyroku rozstrzygnięcie "w normalnym toku rzeczy należałoby odczytywać jako uchylenie zaskarżonej decyzji w całości". Organ prawidłowo więc dostrzega rzeczywistą treść wyroku i właściwie ją odczytuje, albowiem tak też należy interpretować zwrot "uchyla zaskarżoną decyzję". Nie ma zatem podstaw do dokonywania wykładni wyroku. Jeśli Sąd I instancji nie określa w sentencji, w jakim zakresie kwestionuje zaskarżony akt lub czynność, a uchyla je, wówczas skutkiem uchylenia objęty jest cały akt lub cała czynność.

W ocenie Prezydenta Miasta K., wątpliwości co do treści rozstrzygnięcia pojawiają się jednak w sytuacji zestawienia treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lipca 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 21/06 z wyrokiem tegoż Sądu, wydanym w tym samym dniu w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 22/06, oraz w powiązaniu z zakresem przedmiotowym skargi w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 21/06. Prowadzi to zatem do wniosku, że w istocie wnioskujący o dokonanie wykładni wyroku organ stawia zarzut sprzeczności wyroków wydanych w sprawach o sygn. akt I SA/Wa 21/06 oraz o sygn. akt I SA/Wa 22/06. Kwestia ta nie może być jednak rozstrzygana w drodze wykładni wyroku. W trybie tym nie można dokonywać oceny wydanego wyroku w powiązaniu z zakresem zaskarżenia, albowiem wiązałoby się to z merytoryczną weryfikacją wydanego orzeczenia.

Zaznaczyć przy tym trzeba, że strona postępowania sądowoadministracyjnego ma możliwość kwestionowania wydanych w sprawie orzeczeń, poprzez przysługujące jej środki odwoławcze. W tej sytuacji, Prezydent Miasta K., nie zgadzając się z treścią wydanego w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 21/06 wyroku, miał możliwość wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Dopiero na skutek odpowiednio postawionych zarzutów skargi kasacyjnej możliwa jest merytoryczna ocena wydanego w sprawie orzeczenia.

Warto podkreślić, że wniosek o dokonanie wykładni wyroku nie może zmierzać do kwestionowania rozstrzygnięcia Sądu co do istoty sprawy. Z kolei wątpliwości co do treści wyroku, uzasadniające potrzebę dokonania jego wykładni, muszą być ściśle związane z wyrokiem wydanym w danej sprawie, a nie z szerszym kontekstem wynikającym z innych orzeczeń, podjętych w odrębnych sprawach.

Należy więc podzielić stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu, że wyrok i jego uzasadnienie nie nasuwają wątpliwości wymagających rozstrzygnięcia w trybie art. 158 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 2/2