Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Miasta Stołecznego Warszawy na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2913/14 wstrzymujące wykonanie decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2014 r., nr: [...] w sprawie ze skargi Centrum Onkologii - Instytutu im. Marii Skłodowskiej - Curie w Warszawie na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2014 r., nr: [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Centrum Onkologii - Instytut im. Marii Skłodowskiej - Curie w Warszawie wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość. W skardze wnioskodawca zamieścił również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2913/14, na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej "p.p.s.a."), wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji.
Sąd wskazał, że materialnoprawną podstawę dla wydania zaskarżonej decyzji stanowiły przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r., o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. nr 102, poz. 651 ze zm.- dalej jako "u.g.n."). W myśl przepisu art. 9 u.g.n. w sprawach, o których mowa w przepisach działu III tej ustawy, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122, art. 124 ust. 1a, art. 124b ust. 1, art. 126 i art. 132 ust. 1a u.g.n., w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Sąd I instancji zauważył, że w niniejszej sprawie decyzja organu I instancji, to jest Starosty Warszawskiego Zachodniego została wydana na podstawie przepisu art. 112, art. 113 ust. 1 i ust. 3, art. 119 ust 1, art. 123, art. 128 ust. 1, art. 129 ust. 1, art. 130, art. 132 ust. 1, ust 3 i ust 5 u.g.n., a zatem na podstawie przepisów Działu III tejże ustawy. Wobec tego Sad uznał, że skoro organ nie wydał postanowienia w trybie przepisu art. 9 u.g.n., konieczne stało się ustanowienie w niniejszej sprawie ochrony tymczasowej, zaszły bowiem przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożyło Miasto Stołeczne Warszawa, reprezentowane przez Prezydenta m. st. Warszawy, zastępowane przez radcę prawnego, wnosząc o jego uchylenie w całości i o przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie:
1) art. 61 § 3 zd. 1 p.p.s.a., poprzez wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w sytuacji, gdy wykonanie tej decyzji nie stwarza dla uczestnika niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków,
2) art. 9 u.g.n., przez wskazanie go jako materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia Sądu, podczas gdy art. 9 u.g.n., po pierwsze daje kompetencje do wstrzymania zaskarżonej decyzji wyłącznie organowi administracji publicznej i, po drugie, jego zastosowanie jest wyłączone w sytuacji wydania przez organ administracyjny odrębnej decyzji zezwalającej na niezwłoczne zajęcie nieruchomości w trybie art. 122 u.g.n.,
3) art. 141 § 4 p.p.s.a., poprzez brak uzasadnienia istotnych motywów rozstrzygnięcia, tzn. wskazania, jakie konkretnie niebezpieczeństwo dla uczestnika wyniknęłoby na skutek wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody Mazowieckiego.