Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. K. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 451/08 o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Wojewody M. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu nabycia przez gminę z mocy prawa własności nieruchomości postanawia: umorzyć postępowanie zażaleniowe
Zarządzeniem z dnia 1 kwietnia 2008 r. działając na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) Przewodniczący Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wezwał J. K. do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 575 zł od skargi na decyzję Wojewody M. z dnia [...]., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu nabycia przez gminę z mocy prawa własności nieruchomości.
Na powyższe zarządzenie skarżąca wniosła zażalenie.
Postanowieniem z dnia 28 lipca 2008 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał J. K. prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn niż wskazane w pkt 1 i 2 stało się bezprzedmiotowe. Przepis te ma zastosowanie w sprawie niniejszej. Z uwagi bowiem na przyznanie skarżącej postanowieniem referendarza sądowego z dnia 28 lipca 2008 r. prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, skarżąca nie ma już obowiązku uiszczenia wpisu od skargi. Bezprzedmiotowe zatem stało się postępowanie wywołane zażaleniem na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 1 kwietnia 2008 r. wzywające do uiszczenia wpisu od tejże skargi. W związku z powyższym postępowanie zażaleniowe należało umorzyć na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na zasadzie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.