Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Gl 613/13 odmawiające przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] maja 2013 r. znak: [...] w przedmiocie informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Gl 613/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił E. S. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] maja 2013 r. znak: [...] w przedmiocie informacji publicznej.
Sąd wskazał, że wnioskiem z dnia 21 sierpnia 2013 r. skarżący zwrócił się o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, celem sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia o odrzuceniu w/w skargi.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału IV E. S. wezwany został do uzupełnienia braków wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez nadesłanie wniosku na urzędowym formularzu PPF - w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W zakreślonym przez Sąd terminie skarżący nadesłał wypełniony formularz, w którym wniósł o zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego lub adwokata. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, utrzymującą się głównie z pomocy najbliższych osób oraz pomocy społecznej. E. S. wskazał ponadto, że gospodarstwo domowe prowadzi samodzielnie oraz że nie posiada żadnych wartościowych rzeczy, które pomogłyby mu sfinansować koszty przygotowania skargi kasacyjnej. Skarżący podkreślił, że prowadzona przez niego działalność społeczna ma charakter non- profit i służy umacnianiu demokracji lokalnej. E. S. poinformował również, że nie posiada żadnych dochodów.
Dnia 7 października 2013 r. skarżący wezwany został do wykazania dochodów pozwalających mu na zaspokajanie niezbędnych potrzeb życiowych. W odpowiedzi E. S. nadesłał pismo datowane na dzień 30 października 2013 r., w którym oświadczył, że utrzymuje się głównie z pomocy babci zamieszkałej w S., która wspiera go w zakresie wyżywienia oraz pomocy finansowej. Jak wskazał skarżący, środki na utrzymanie uzyskuje również ze zbierania i sprzedaży produktów podlegających recyklingowi. Wsparcia okresowego oraz doraźnego, jak informuje, udziela mu także Ośrodek Pomocy Społecznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że okoliczności sprawy nie uzasadniają uwzględnienia zgłoszonego wniosku. Zdaniem Sądu skarżący pomimo prawidłowego i precyzyjnego wezwania nie uprawdopodobnił okoliczności dotyczących swojej trudnej sytuacji materialnej ani nie udokumentował okoliczności, na które powołał się we wniosku. Fakt ten w zasadzie uniemożliwia dokonanie właściwej oceny stanu majątkowego wnioskodawcy. Nie jest bowiem możliwe obiektywne stwierdzenie, że wnioskodawca rzeczywiście spełnia przesłanki przyznania mu prawa pomocy. Aby wykazać zasadność swojego wniosku, strona powinna przedłożyć takie dokumenty, które uprawdopodobnią, że spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy
Sąd stwierdził więc, że E. S. pomimo wezwania nie wykazał okoliczności przemawiających za przyznaniem mu prawa pomocy, co leżało w jego bezpośrednim interesie. Natomiast Sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia dochodzenia w sytuacji, gdy dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego nie zostały mu przedstawione do oceny i weryfikacji.