Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w sprawie ze skargi na decyzję [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w L. znak: [...] w przedmiocie kary pieniężnej za niepodejmowanie działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Lu 484/20, II SPP/Lu 154/20 o odrzuceniu sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi K. D. na decyzję [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w L. z dnia [...] czerwca 2020 r. znak: [...] w przedmiocie kary pieniężnej za niepodejmowanie działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z 23 grudnia 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił sprzeciw K. D. od postanowienia starszego referendarza sądowego z 30 listopada 2020 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Sąd I instancji wskazał, że zaskarżone sprzeciwem postanowienie zostało prawidłowo doręczone skarżącemu w dniu 7 grudnia 2020 r. Wobec tego, termin do złożenia sprzeciwu od przedmiotowego rozstrzygnięcia upływał w dniu 14 grudnia 2020 r. (poniedziałek). Wnosząc sprzeciw dopiero dnia następnego, tj. 15 grudnia 2020 r., skarżący uchybił zatem terminowi do dokonania tej czynności. Z tych względów Sąd I instancji odrzucił sprzeciw na podstawie art. 259 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.).

Zażalenie na to postanowienie wniósł K. D. domagając się jego uchylenia i podnosząc, że uchybił terminowi tylko o jeden dzień.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Trafnie w zaskarżonym postanowieniu Sąd pierwszej instancji zwrócił uwagę na art. 259 § 1 i 2 P.p.s.a. Z przepisów tych wynika m.in., że na wniesienie sprzeciwu strona ma siedem dni od dnia doręczenia jej postanowienia wydanego w przedmiocie prawa pomocy, a sprzeciw wniesiony po terminie podlega odrzuceniu. Z akt sprawy wynika, że postanowienie o odmowie przyznania skarżącemu prawa pomocy zostało mu doręczone 7 grudnia 2020 r., termin na wniesienie sprzeciwu upływał zatem z dniem 14 grudnia 2020 r. Wniesienie sprzeciwu 15 grudnia 2020 r. jest zatem czynnością procesową dokonaną po upływie ustawowego terminu. Stwierdzając tę okoliczność Sąd pierwszej instancji miał więc obowiązek zastosowania art. 259 § 2 P.p.s.a., tj. odrzucenia sprzeciwu.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1