Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku K. N. o uchylenie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 września 2010 r., sygn. akt I OZ 717/10 o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Gminy Miasto G. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] maja 2010 r., Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za grunt przejęty pod drogę postanawia: oddalić wniosek. .
Postanowieniem z dnia 29 września 2010 r., sygn. akt I OZ 717/10 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 lipca 2010 r., sygn. akt II SA/Po 388/10 i wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji Wojewody W. z dnia [...] maja 2010 r., Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za grunt przejęty pod drogę.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że Sąd pierwszej instancji rozpatrując wniosek o wstrzymanie zaskarżonej decyzji nie wziął pod uwagę, iż przedmiotem skargi jest decyzja wydana na podstawie art. 129 ust. 1 i 2, art. 132 ust. 1,1a, 2 i 3, art. 134 w związku z art. 98 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2004, Nr 261, poz. 2603 ze zm.), czyli przepisów Działu III tej ustawy. Natomiast art. 9 wskazanej ustawy stanowi, iż w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego w sprawach, o których mowa w przepisach Działu III, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122 i art. 126, organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. W przedmiotowej sprawie organ takiego postanowienia nie wydał i dlatego, niezależnie od argumentów powołanych we wniosku o wstrzymanie, uzasadnione było wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 4 marca 2011 r. K. N. wniósł o uchylenie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 września 2010 r., wskazując, iż podstawą złożonego wniosku jest zmiana normy kompetencyjnej art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami dokonana ustawą z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawca stwierdził, iż z działania tej normy prawnej wyłączone zostały expressis verbis tzw. odrębne decyzje odszkodowawcze. W ocenie wnioskodawcy tym samym odpadła podstawa do udzielenia ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania decyzji odpadła.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o uchylenie postanowienia nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 61 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", postanowienia w sprawie wstrzymania aktu lub czynności wydane, na podstawie § 2 i 3 sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie w razie zmiany okoliczności. Warunkiem wskazanej zmiany/uchylenia postanowienia - w tym postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego na mocy tego przepisu w związku z art. 193 p.p.s.a. - jest zmiana takich okoliczności, które warunkowały jego podjęcie, tj. były analizowane przy wydawaniu postanowienia w przedmiocie wstrzymania wykonania aktu.
W niniejszej sprawie, postanowieniem z dnia 29 września 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie Sądu pierwszej instancji i wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji z uwagi na dyspozycję przepisu art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2004, Nr 261, poz. 2603 ze zm.), który obligował organ do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu. Naczelny Sąd Administracyjny nie oceniał natomiast okoliczności, które mogłyby mieć wpływ na ocenę wniosku w świetle art. 61 § 3 p.p.s.a.
A zatem, nie można przyjąć, aby okoliczności, które stanowiły o udzieleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny ochrony tymczasowej uległy zmianie i zachodzi konieczność zastosowania art. 61 § 4 p.p.s.a.
Należy także stwierdzić, iż zmiana normy kompetencyjnej art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami dokonana ustawą z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami nie może mieć wpływu na uchylenie postanowienia, ponieważ Naczelny Sąd Administracyjny wydając postanowienie z dnia 29 września 2010 r. nie stosował przesłanek, o których mowa w § 2 i 3 art. 61 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 4 w związku z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.