Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2507/16 o odrzuceniu skargi P. B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 30 listopada 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 2507/16 Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Powiatu Biłgorajskiego na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 r., w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej.

Sąd wskazał, że w piśmie z dnia 18 sierpnia 2016 r. Powiat Biłgorajski wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na powyższą decyzję. Skarga wpłynęła do Sądu w dniu 22 sierpnia 2016 r. (data prezentaty). Została zarejestrowana pod sygnaturą IV KO/Wa 171/16 i w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącej Wydziału IV z dnia 22 sierpnia 2016 r., przekazana organowi celem udzielenia odpowiedzi na skargę i nadesłania akt sprawy. Przekazanie skargi organowi nastąpiło w dniu 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu).

Sąd stwierdził, że skoro zaskarżoną decyzję doręczono skarżącemu w dniu 21 lipca 2016 r., to termin na wniesienie skargi do Sądu upłynął w dniu 22 sierpnia 2016 r. (ostatni dzień terminu i następny wypadały w sobotę i niedzielę). Natomiast skarga została skutecznie wniesiona w dniu 31 sierpnia 2016 r., kiedy to złożono ją w siedzibie organu - zgodnie z zasadą wynikającą z art. 54 § 1 P.p.s.a.

W zażaleniu na powyższe postanowienie Powiat Biłgorajski wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Żalący podniósł, że dla oceny dochowania terminu do wniesienia skargi nie jest istotna data wpływu skargi do organu w wyniku przekazania jej przez Sąd lecz data nadania jej przez Sąd na adres właściwego organu. Sąd pierwszej instancji nie poczynił w tym kierunku odpowiednich ustaleń, a w szczególności nie zbadał czy skarga została przekazana do organu w dniu 22 sierpnia 2016 r. bezpośrednio po jej zarejestrowaniu w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału IV z dnia 22 sierpnia 2016 r. Ustalenie, że skarga została skutecznie wniesiona w dniu 31 sierpnia 2016 r., czyli w dniu wpływu do organu nie jest poprawne.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 53 § 1 P.p.s.a. skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W myśl zaś art. 54 § 1 P.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Natomiast zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.

W niniejszej sprawie decyzja Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 r. została doręczona skarżącemu w dniu 21 lipca 2016 r., zatem trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi na tę decyzję upływał w dniu 22 sierpnia 2016 r. Zgodnie z ugruntowanym w judykaturze poglądem, jeżeli skarga nie została skierowana bezpośrednio do organu, za którego pośrednictwem powinna zostać wniesiona, to za datę jej złożenia uznaje się datę przekazania skargi odpowiedniemu organowi przez podmiot, który ją otrzymał. O zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje wówczas data nadania skargi przez sąd (który w tym wypadku zastępuje działanie skarżącego) do właściwego organu administracji publicznej." (zob. wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2007 r., sygn. akt I OSK 248/07; podobnie tytułem przykładu: postanowienia NSA: z dnia 30 stycznia 2008 r., sygn. akt II FSK 1724/06; z dnia 7 października 2010 r., sygn. akt II FSK 1418/10; z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt I OSK 659/11; z dnia 29 kwietnia 2011 r., sygn. akt I OZ 303/11; z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt II GSK 24/13 - treść orzeczeń dostępna w CBOSA). Skoro skarżący złożył skargę kierując ją bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, to za datę wniesienia skargi należy uznać datę przekazania skargi przez Sąd organowi, a nie jak uznał Sąd datę wpływu skargi do organu. Z akt sprawy wynika, że skarga została przekazana do Ministra Infrastruktury i Budownictwa w dniu 24 sierpnia 2016 r. W takiej sytuacji uznać należy, że Sąd nieprawidłowo określił datę wniesienia skargi (31 sierpnia 2016 r. zamiast 24 sierpnia 2016 r.), jednak uchybienie to nie ma wpływu na wynik sprawy, ponieważ termin do wniesienia skargi upływał w dniu 22 sierpnia 2016 r. W konsekwencji uznać należy, że przedmiotowa skarga została wniesiona z uchybieniem terminu określonego w art. 53 § 1 P.p.s.a.

Wyjaśnić jednocześnie należy, że przekazanie przez sąd skargi organowi w celu nadania jej dalszego biegu nie oznacza, że strona skarżąca nie ponosi konsekwencji prawnych złożenia skargi w sposób niezgodny z przepisami ustawy. Dodać należy, że skarżący został pouczony o trybie wniesienia skargi do sądu administracyjnego za pośrednictwem organu.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1