Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 1 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 26/10 odmawiające uzupełniania wyroku w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu postanawia: oddalić zażalenie.
Wyrokiem z dnia 1 czerwca 2010 r., sygn. I SA/Wa 26/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] i decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] i stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
W dniu 10 czerwca 2010 r. (prezentata) M. D. wniósł wniosek o uzupełnienie powyższego wyroku poprzez zawarcie w nim rozstrzygnięcia w przedmiocie zwrotu kosztów i zasądzenie od Ministra Infrastruktury na jego rzecz kwoty 202,50 zł tytułem zwrotu kosztów, podnosząc iż Sąd z urzędu zobowiązany jest orzec o zwrocie "wpisu i kosztów wpisu".
Postanowieniem z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. I SA/Wa 26/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił uzupełnienia wyroku, podnosząc że zgodnie z treścią art. 157 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi strona może w ciągu 14 dni od dnia doręczenia wyroku z urzędu zgłosić wniosek o jego uzupełnienie jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Ponadto przywołał przepis art. 210 § 1 tej ustawy zgodnie z dyspozycją którego strona traci uprawnienia do żądania zwrotu kosztów, jeżeli najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie zgłosi wniosku o przyznanie należnych kosztów. Zatem, zdaniem Sądu I instancji, wniosek o zwrot kosztów winien być zamieszczony w skardze, piśmie procesowym skierowanym do sądu, czy też ustnie do protokołu.
Konkludując Sąd orzekający wskazał, że skarżący został pouczony przez Sąd o konsekwencjach nie zgłoszenia wniosku o zwrot kosztów w terminie. Skoro wniosek o zwrot kosztów został złożony już po zamknięciu rozprawy, zachodzą podstawy do odmowy uzupełnienia orzeczenia.
Na powyższe postanowienie Sądu zażalenie złożył M. D., zarzucając zaskarżonemu postanowieniu obrazę art. 210 § 1 w zw. z art. 157 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegającą na uznaniu że spis kosztów powinien obejmować także koszty sądowe oraz iż wpis ten strona działająca bez profesjonalnego pełnomocnika winna złożyć przed zamknięciem rozprawy, podczas gdy przy prawidłowej wykładni należy uznać, że spis powinien obejmować tylko te składniki postępowania prowadzonego przez stronę, których wysokość i rodzaj nie jest Sądowi znany z urzędu oraz obowiązek złożenia spisu kosztów należnych i znanych Sądowi z urzędu dotyczy też strony działającej bez adwokata lub radcy prawnego oraz alternatywnie podniósł naruszenie art. 2, art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 Konstytucji i art. 210 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez naruszenie zasady sprawiedliwości społecznej przez obciążenie strony wygrywającej kosztami procesu, a która bez własnej winy nie ma technicznych możliwości wysłania listu poleconego z odnotowaną godziną; naruszenie zasady równości wobec prawa z powodów szczegółowo wymienionych w uzasadnieniu zażalenia i naruszenia prawa do sądu przez brak możliwości zwrotu kosztów sądowych z urzędu przy braku technicznych możliwości złożenia spisu. Jednocześnie skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i zasądzenie od organu na jego rzecz kwoty 200 zł.