Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska, po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] Sp. j. z siedzibą w G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 455/17 o odrzuceniu skargi [...] Sp. j. z siedzibą w G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 27 marca 2017 r., na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, ze zm., dalej: p.p.s.a.), odrzucił skargę [...] Sp. j. z siedzibą w G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] 2016 r.
Sąd uwzględnił, że zarządzeniami z 14 lutego 2017 r. skarżąca Spółka, reprezentowana przez pełnomocnika, została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego, nadesłania pełnomocnictwa oraz dokumentu, z którego wynikałoby upoważnienie osoby, która udzieliła pełnomocnictwa do reprezentacji strony skarżącej. Wskazano, że wymagane dokumenty należy złożyć w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało odebrane przez pełnomocnika 27 lutego 2017 r.
W odpowiedzi na powyższe skarżąca w dniu 3 marca 2017 r. nadała pismo, do którego załączyła wniosek o przyznanie prawa pomocy wraz z załącznikami i poświadczoną za zgodność kserokopię pełnomocnictwa, niezawierającego daty jego sporządzenia. W załącznikach pisma przewodniego wymieniono również odpis KRS, jednak nie został on fizycznie do pisma dołączony.
W tych warunkach Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że nienadesłanie dokumentu, z którego wynikałoby upoważnienie osób, które udzieliły pełnomocnictwa do reprezentacji strony skarżącej, skutkuje odrzuceniem skargi.
W zażaleniu na powyższe postanowienie [...] Sp. j. nie zgodziła się z twierdzeniem, że brak częściowej daty na pełnomocnictwie czyni dokument ten wadliwym. Ponadto wyraziła przekonanie, że odpis zwykły KRS został dołączony do pisma z 3 marca 2017 r. Zaznaczyła jednocześnie, że w aktach administracyjnych znajduje się odpis z KRS aktualny na czerwiec 2016 r. i na podstawie tego dokumentu można ustalić prawidłowość umocowania pełnomocnika działającego w imieniu Spółki.
W uzupełnieniu braków formalnych zażalenia skarżąca nadesłała odpis z KRS.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 28 § 1 w zw. z art. 29 p.p.s.a., osoby prawne dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu, które mają obowiązek wykazania swojego umocowania dokumentem przy pierwszej czynności. Organy lub osoby uprawnione do działania w imieniu jednostek organizacyjnych muszą udowodnić, że mają prawo do działania za stronę, a przepis art. 29 p.p.s.a. nakazuje, aby udowodnienie umocowania miało formę dokumentu złożonego lub okazanego sądowi przy pierwszej czynności w postępowaniu. Zaniechanie w tym zakresie stanowi brak formalny skargi, podlegający uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a. i w sytuacji, gdy strona nie uzupełni w tym terminie braków formalnych skargi, Sąd zobowiązany jest do jej odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
Dokumentem wykazującym umocowanie do działania w imieniu strony skarżącej jest odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, tj. dokument, o przedstawienie którego został wezwany pełnomocnik skarżącej Spółki. W zakreślonym przez Sąd terminie, upływającym w dniu 6 marca 2016 r., pełnomocnik - wbrew argumentacji zażalenia - nie przedstawił żądanego dokumentu, tym samym nie wykonał wezwania Sądu. Stwierdzić zatem należy, że w związku z nieuzupełnieniem braków formalnych zachodziła podstawa do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., o czym prawidłowo orzekł Sąd I instancji.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.