Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1061/19 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi J. K. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dyscyplinarnego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 27 maja 2019 r., II SA/Wa 1061/19, odrzucił skargę J. K. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dyscyplinarnego. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.; dalej jako: "p.p.s.a.") skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Stosownie do treści art. 53 § 1 p.p.s.a., skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Zaskarżone postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, zawierające prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zostało doręczone skarżącemu 1 kwietnia 2019 r. Termin trzydziestodniowy od tej daty upływał 2 maja 2019 r. i ten dzień był ostatnim dniem na wniesienie skargi. J. K. mimo prawidłowego pouczenia wniósł skargę 10 maja 2019 r., a zatem z uchybieniem ustawowego terminu, określonego w art. 53 § 1 p.p.s.a. Skarga jest zatem spóźniona i jako taka niedopuszczalna.
Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł J. K., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżając je w całości, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 53 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. i w związku z art. 83 § 1 p.p.s.a. przez nieuzasadnione odrzucenie skargi pomimo, że w niniejszej sprawie nie zaistniała przesłanka odrzucenia skargi, albowiem skarga z 10 kwietnia 2019 r. została złożona w terminie przepisanym do dokonania tej czynności, gdyż bieg terminu do jej wniesienia rozpoczynał się od dnia jej doręczenie pełnomocnikowi skarżącego, który to otrzymał ją 11 kwietnia 2019 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 53 § 1 p.p.s.a. skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Skarga wniesiona po upływie tego terminu podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd I instancji pominął istotne w tej sprawie okoliczności faktyczne dotyczące doręczenia zaskarżonej decyzji pełnomocnikowi skarżącego, a w konsekwencji terminu do złożenia skargi, co skutkowało wadliwością zaskarżonego postanowienia.
Jak wynika z akt administracyjnych niniejszej sprawy postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dyscyplinarnego zostało doręczone zarówno J. K. jak i jego pełnomocnikowi - adwokat I. K.
W razie zaś ustanowienia przez stronę pełnomocnika, stosownie do art. 40 § 2 k.p.a., pisma doręcza się temu pełnomocnikowi. Regulacja ta ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza z jednej strony, że doręczenie dokonane z pominięciem pełnomocnika obarczone jest wadą procesową, a z drugiej strony, że strona nie może skutecznie zmodyfikować bezwzględnie obowiązującego charakteru regulacji tego przepisu. W razie ustanowienia pełnomocnictwa procesowego, będącego stosunkiem opartym na zaufaniu pomiędzy mocodawcą a pełnomocnikiem, doręczenie dokonane stronie ma charakter wyłącznie informacyjny. Innymi słowy, nie wywiera ono skutku dla przebiegu postępowania administracyjnego, w tym upływu przewidzianych dla dokonania poszczególnych czynności procesowych terminów.
W związku zaś z faktem, że zaskarżone w niniejszej sprawie postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 26 marca 2019 r. zostało doręczone również pełnomocnikowi skarżącego, co miało miejsce 11 kwietnia 2019 r., to nadając skargę 10 maja 2019 r. skarżący nie uchybił ustawowemu 30-dniowemu terminowi do wniesienia skargi. Tym samym, odrzucenie przez Sąd I instancji skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a., jako wniesionej z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 53 § 1 p.p.s.a., nie ma oparcia w przedstawionym powyżej stanie faktycznym sprawy.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.