Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch po rozpoznaniu w dniu 5 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1009/10 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia (...) marca 2010 r. nr (...) w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1009/10 odmówił T. R. wstrzymania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia (...) marca 2010 r., nr (...) utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia (...) stycznia 2010 r., nr (...) ustalającą opłatę adiacencką w wysokości 147.433 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że analiza zgłoszonych przez stronę skarżącą argumentów nie daje podstaw do uwzględnienia wniosku i wydania orzeczenia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, bowiem powołane okoliczności nie uzasadniają twierdzenia, że w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki wskazane w art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.". Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Zdaniem Sądu, wykonanie decyzji w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej nie w każdym wypadku musi się łączyć z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub z trudnymi do odwrócenia skutkami, gdyż w razie uwzględnienia przez sąd skargi i uchylenia decyzji skarżący może otrzymać zwrot uiszczonej kwoty.
Od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego T. R. wniósł zażalenie, zarzucając naruszenie art. 61 § 2 i 3 P.p.s.a. przez ich niezastosowanie. Skarżący wskazał, że w wypadku - człowieka ciężko chorego i rencisty całkowicie niezdolnego do pracy, bez żadnego majątku, poza nieruchomością, w której zamieszkuje z rodziną - wykonanie zaskarżonej decyzji może nastąpić jedynie przez egzekucyjną sprzedaż tej nieruchomości. W tej sytuacji nie będzie możliwe otrzymanie zwrotu uiszczonej kwoty opłaty adiacenckiej, jak to przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Sprzedaż spowoduje nieodwracalne skutki prawne - stanowiące, w myśl art. 61 § 3 P.p.s.a., trudne do odwrócenia skutki, jakie wiążą się z wykonaniem zaskarżonej decyzji.
T. R. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie jego wniosku do ponownego rozpoznania przez Sąd pierwszej instancji.
W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, że Sąd pierwszej instancji nie uwzględnił jego szczególnej sytuacji majątkowej i osobistej. Cierpi na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc i rozedmę płuc. Ma orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy. Z tego tytułu pobiera świadczenie rentowe w kwocie 612,02 zł miesięcznie, które stanowi jego jedyne źródło utrzymania. Wymaga stałej opieki, którą zapewnia mu mieszkająca z nim żona. Nie posiada żadnego majątku, z wyjątkiem nieruchomości w której zamieszkuje. Wykonanie zaś zaskarżonej decyzji przez zapłatę wskazanej w niej kwoty może nastąpić jedynie w trybie egzekucyjnym sprzedaży tej nieruchomości, przez co pozbawiony zostanie miejsca zamieszkania. Natomiast skutki prawne i zdrowotne, jakie powstaną wskutek utraty prawa własności nieruchomości i eksmisja z pewnością będą nieodwracalne.