Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

12 lipca 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Miasta P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2965/15 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Miasta P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 31 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/3

Miasto P. wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 31 lipca 2015 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 14 sierpnia 2013 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 20 maja 2003 r. nr [...] uchylającej w całości decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 29 grudnia 2001 r. nr [...] i stwierdzającej, że orzeczenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia 29 kwietnia 1953 r. nr [...] w części dotyczącej pkt 12 o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w P. przy [...], zostało w części wydane z naruszeniem prawa, a w pozostałej stwierdzającej nieważność tego orzeczenia.

W skardze Miasto P. wniosło wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Podało, że w przypadku odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 20 maja 2003 r. nr [...] w części stwierdzającej nieważność orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia 29 kwietnia 1953 r. nr [...], przywrócone zostaną prawa byłych właścicieli, którzy mogą podjąć działania zmierzające do realizacji przysługujących im praw własności. Zaskarżona decyzja może stanowić podstawę zmiany wpisu w księdze wieczystej, bowiem osoba, która nabędzie przedmiotową nieruchomość w dobrej wierze, będzie chroniona rękojmią wiary publicznej ksiąg wieczystych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 29 marca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2965/15 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu postanowienia podał, że instytucja wstrzymania wykonania decyzji, określona w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), może dotyczyć wyłącznie tych aktów administracyjnych, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny, lub doprowadzenie w trybie egzekucji, do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy akt administracyjny nadaje się do tak rozumianego wykonania (por. P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis. W-wa 2005, str. 295). Sąd pierwszej instancji podkreślił, że zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja nie orzeka o stwierdzeniu nieważności decyzji wywłaszczeniowej, zatem nie kreuje nowej sytuacji prawnej. Odmawia ona stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z 20 maja 2003 r. nr [...] uchylającej w całości decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 29 grudnia 2001 r. nr [...] i stwierdzającej, że orzeczenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia 29 kwietnia 1953 r. nr [...] w części dotyczącej pkt 12 o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w P. przy [...], zostało w części wydane z naruszeniem prawa, a w pozostałej stwierdzającej nieważność tego orzeczenia. Nie podważa wobec tego stanu prawnego ustalonego decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 20 maja 2003 r. Skarżący nie wykazał również, że przez okres ponad 12 lat wywoływania skutków prawnych przez w/w decyzję nie dokonano zmian właścicielskich w księdze wieczystej. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zachodzą zatem przesłanki do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Strona 1/3