Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 1983/14 odrzucające zażalenie na postanowienie tego Sądu z dnia 19 listopada 2014 r. odrzucającego skargę A. T. o wznowienie postępowania zakończonego orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 265/09 postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 19 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1983/14 odrzucił skargę A. T. o wznowienie postępowania zakończonego orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 265/09. Odpis powyższego postanowienia wraz z zaznaczeniem, że przysługuje od niego skarga kasacyjna, doręczony został pełnomocnikowi skarżącego - adwokat A. M. w dniu 5 stycznia 2014 r.
Pełnomocnik skarżącego w dniu 12 stycznia 2015 r. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego pismo zatytułowane "zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1983/14", domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 6 marca 2015 r. odrzucił zażalenie A. T. na postanowienie z dnia 19 listopada 2014 r. (pkt 1) oraz zwrócił z urzędu na rzecz skarżącego kwotę 100 złotych, tytułem uiszczonego wpisu od zażalenia (pkt 2). W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że stosownie do treści art. 173 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), od postanowienia Sądu pierwszej instancji odrzucającego skargę, jako postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W niniejszej sprawie strona skarżąca reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, będącego adwokatem, wniosła zażalenie na postanowienie odrzucające skargę. Nastąpiło to pomimo pouczenia Sądu o przysługujących środkach zaskarżenia. Odwołując się do orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, WSA wskazał, że sporządzenie i wniesienie zażalenia na orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego, od którego przysługuje skarga kasacyjna, a nie zażalenie, wywołuje ten skutek, że zażalenie takie jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu.
Zażalenie na postanowienie z dnia 6 marca 2015 r. wniósł A. T., reprezentowany przez adwokata A. M., zarzucając naruszenie przez Sąd I instancji art. 173 § 1 i art. 194 § 1 P.p.s.a. poprzez chybione przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie doszło do wydania postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, mimo iż samo odrzucenie skargi o wznowienie postępowania w sprawie nie kwalifikuje się do uznania, że doszło do zakończenia sprawy, bowiem fakt odrzucenia skargi na wznowienie nie powoduje skutecznego zakończenia sprawy co do meritum.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 194 § 1 P.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem są rozstrzygnięcia ściśle określone w tym przepisie.
Katalog przypadków, w których strona może złożyć zażalenie jest zatem katalogiem zamkniętym. Żaden z powyższych przepisów nie przewiduje możliwości złożenia zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania. Możliwość taka nie wynika też z przepisów Działu VII ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w którym uregulowano instytucję wznowienia postępowania. Nie ulega również wątpliwości, że postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania kończy postępowanie w sprawie i w związku z tym przysługuje od niego skarga kasacyjna stosownie do treści art. 173 § 1 P.p.s.a. Stąd też Sąd I instancji zasadnie odrzucił zażalenie wniesione przez skarżącego. Jednocześnie należy zauważyć, że wobec jednoznacznego i konsekwentnego stanowiska pełnomocnika strony skarżącej co do rodzaju wniesionego środka odwoławczego, brak było podstaw do potraktowania wniesionego przez stronę pisma jako skargi kasacyjnej i nadania mu dalszego biegu.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w z związku z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.