Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 4 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 maja 2019 r. sygn. akt II SA/Łd 614/18 o oddaleniu wniosków S. N. z dnia 19 grudnia 2018 r., 2 lutego 2019 r. i 21 marca 2019 r. o wyłączenie sędziego WSA Pawła Kowalskiego, sędziego WSA Jolanty Rosińskiej, sędziego WSA Barbary Rymaszewskiej, sędziego WSA Magdaleny Sieniuć i sędziego WSA Sławomira Wojciechowskiego od orzekania w sprawie ze skargi S. N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: oddalić zażalenie.
Wnioskami z 19 grudnia 2018 r., 2 lutego 2019 r. i 21 marca 2019 r. S. N. wniósł o wyłączenie sędziego WSA Pawła Kowalskiego, sędziego WSA Jolanty Rosińskiej, sędziego WSA Barbary Rymaszewskiej, sędziego WSA Magdaleny Sieniuć i sędziego WSA Sławomira Wojciechowskiego od orzekania w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 614/18 z uwagi na ich stronniczość.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z 24 maja 2019 r., II SA/Łd 614/18, oddalił powyższe wnioski o wyłączenie ww. sędziów od orzekania w sprawie ze skargi S. N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że okoliczności przedstawione we wnioskach nie uzasadniały konieczności wyłączenia ww. sędziów od rozpatrywania przedmiotowej sprawy, albowiem nie świadczą o spełnieniu którejkolwiek z przesłanek określonych w art. 18 i art. 19 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej jako: "p.p.s.a."). Sformułowania użyte we wnioskach są przejawem subiektywnych przeświadczeń z powodu niezadowalających stronę czynności podejmowanych przez ww. sędziów, a wynikających z oczekiwań co do sposobu prowadzenia postępowania sądowego w niniejszej sprawie. Ponadto, rozpatrywane wnioski w żadnym fragmencie nie zawierają argumentacji, która wskazywałaby na uzasadnioną wątpliwość, co do bezstronności wskazanych sędziów w niniejszej sprawie, co czyni przedmiotowe żądania niezasadnymi. Subiektywne przekonanie skarżącego co do istnienia przyczyn wyłączenia sędziego, niepoparte przy tym żadnymi dowodami, nie może stanowić podstawy wyłączenia sędziego na podstawie art. 19 p.p.s.a. Nie jest wystarczająca sama utrata wiary w bezstronność sędziego, wynikająca z jednostronnych odczuć wnioskującego, konieczne jest wskazanie obiektywnych, poważnych powodów wnoszenia żądania. Przesłanki będące podstawą wyłączenia sędziego powinny pozostawać w związku przyczynowym między ich wystąpieniem a powstaniem oceny sądu w taki sposób, że prawdopodobne jest, że w tych okolicznościach sędzia może okazać się nieobiektywny (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 94). Bezstronność sędziego jest ściśle związana z obiektywizmem w rozstrzyganiu danej sprawy, a więc wolnego od emocji stosunku do sprawy będącej przedmiotem rozstrzygnięcia bądź też emocjonalnego stosunku do strony wynikającego m.in. z więzi rodzinnej, przyjaźni lub koleżeństwa (por. Z. Tobor, T. Pietrzykowski, Bezstronność jako pojęcie prawne [w:] Prawo a wartości, s. 273). Zgodnie z art. 22 § 1 p.p.s.a. wydanie postanowienia w przedmiocie wyłączenia sędziego musi być poprzedzone złożeniem wyjaśnień przez tego sędziego, którego wniosek dotyczy. Sędziowie wymienieni we wnioskach o wyłączenie złożyli oświadczenia, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i 19 p.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia ich od rozpoznawania sprawy skarżącego a prawdziwość tych oświadczeń nie budzi wątpliwości.