Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 6 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lipca 2011 r. sygn. akt VIII SA/Wa 266/11 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie tego Sądu z dnia 27 kwietnia 2011 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi T.L. na pismo Starosty Zwoleńskiego z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie czynności Starosty Zwoleńskiego w sprawie odmowy wydania z depozytu zatrzymanego dowodu rejestracyjnego postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie T.L. na postanowienie tego Sądu z dnia 27 kwietnia 2011 r. odrzucające skargę kasacyjną. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że skarżący, mimo pouczenia, sporządził osobiście zażalenie na postanowienie odrzucające jego skargę kasacyjną, tym samym naruszył nakaz wynikający z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a", zgodnie z którym zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Sąd stwierdził, iż zażalenie podlegało odrzuceniu jako niedopuszczalne na podstawie art. 178 P.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.
Zażalenie na postanowienie z dnia 18 lipca 2011 r. wniósł T.L., podnosząc iż zaskarżone orzeczenie jest dla niego krzywdzące i narusza art. 175 § 1, 2 i 3 ustawy P.p.s.a. Skarżący odniósł się ponadto do okoliczności związanych z działaniami organów w przedmiotowej sprawie oraz podkreślił, iż zażalenie na postanowienie z dnia 27 kwietnia 2011 r. sporządzone zostało z pomocą profesjonalnego prawnika.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.
Art. 194 § 4 P.p.s.a. w sposób jednoznaczny określa, iż zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, podkreślając jednocześnie, iż odpowiednie zastosowane znajduje przepis art. 175 § 2 P.p.s.a., w którym określony został katalog podmiotów zwolnionych od obowiązku zachowania przymusu adwokacko - radcowskiego. T.L., pomimo pouczenia udzielonego przez Sąd I instancji, sporządził osobiście zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach odrzucające skargę kasacyjną, również sporządzoną osobiście przez stronę. Z akt sprawy nie wynika, aby skarżący był adwokatem lub radcą prawnym, ani którymkolwiek z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 P.p.s.a. Zasadnym zatem było stanowisko Sądu I instancji, który uznał, iż zażalenie skarżącego było niedopuszczalne, co oznacza, iż zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.
Słusznie zauważył też Wojewódzki Sąd Administracyjny, iż poprzez sporządzenie pisma przez profesjonalnego pełnomocnika należy rozumieć nie tylko jego napisanie, ale także podpisanie go przez sporządzającego. Skoro zatem zażalenie na postanowienie z dnia 27 kwietnia 2011 r. podpisane zostało osobiście przez skarżącego, to pomoc udzielona przez profesjonalistę przy jego napisaniu pozostaje bez wpływu na ocenę jego zgodności z art. 175 § 2 ustawy P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.