Zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania za nieruchomość pod drogę publiczną
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 sierpnia 2008 r. sygn. akt II SA/Gl 977/07 o cofnięciu skarżącej prawa pomocy w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania za nieruchomość pod drogę publiczną postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania

Inne orzeczenia o symbolu:
6189 Inne o symbolu podstawowym 618
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Sygn. akt I OZ 805/08 Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach cofnął przyznane J. S. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż na rozprawie w dniu 5 czerwca 2008 r. pełnomocnik skarżącej, adwokat A. D. - P., oświadczyła, iż działka, część której została wydzielona pod drogę, sprzedana została w dniu [...] za kwotę [...] zł, lecz nie wiedziała, na co skarżąca przeznaczyła uzyskanie środki. Z pisma uzupełniającego, wniesionego do Sądu w dniu 11 czerwca 2008 r. wynikało, iż skarżąca nabyła działkę nr [...] za pieniądze pochodzące z pożyczki udzielonej przez jej syna G. S. w wysokości [...] zł. Aktem notarialnym z dnia [...] nieruchomość ta zbyta została za kwotę [...] zł. Z kwoty tej skarżąca dokonała spłaty pożyczki oraz podatku od niej, zaś z pozostałej sumy dokonała darowizny na rzecz jej wnuka na działalność gospodarczą. Pozostała część uzyskanych środków przeznaczona została przez skarżącą na cele konsumpcyjne, a w chwili składania skargi skarżąca nie posiadała z tej sumy żadnych oszczędności. W ocenie Sądu okoliczności przedstawione przez pełnomocnika strony wskazują, iż po spłaceniu pożyczki udzielonej przez syna skarżącej do dyspozycji pozostała jej jeszcze kwota około [...] zł i winna on z tej sumy zabezpieczyć środki na pokrycie kosztów postępowania sądowego w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu rzeczywista sytuacja majątkowa skarżącej byłą odmienna od tej przedstawionej we wniosku i w istocie nie zachodziły przesłanki do przyznania jej prawa pomocy. Sąd orzekł więc o cofnięciu tego prawa na podstawie art. 249 i art. 263 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Zażalenie na to postanowienie wniosła J. S., reprezentowana przez tego samego adwokata, domagając się jego uchylenia w całości. W uzasadnieniu pełnomocnik skarżącej podniósł, iż strona nie wiedziała w chwili sprzedaży nieruchomości o tym, iż wszczęte będzie postępowanie sądowoadministracyjne, zatem nie mogła poczynić oszczędności na ten cel. Ponadto w zażaleniu wskazano, iż Sąd I instancji uwzględnił skargę i uchylił zaskarżoną decyzję, zaś orzeczenie o cofnięciu skarżącej przyznanego prawa pomocy spowoduje konieczność uzupełniania tego orzeczenia w zakresie zwrotu kosztów postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, iż w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki dla zastosowania art. 249 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym przyznanie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub części, jeżeli się okaże, że okoliczności, na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć.

W ocenie Sądu odwoławczego brak jest podstaw do przyjęcia, iż okoliczności powołane przez skarżącą we wniosku o przyznanie jej prawa pomocy nie istniały w momencie występowania z tym środkiem procesowym, ponadto nie uległy one zmianie już po przyznaniu stronie prawa pomocy. Skarżąca wprawdzie w swoim wniosku nie wskazała, iż aktem notarialnym z dnia [...] zbyła posiadaną nieruchomość za kwotę [...] zł., jednakże strona oświadczyła, iż z kwoty tej dokonała zwrotu pożyczki w wysokości [...] zł, jaką zaciągnęła u swego syna i jego żony na zakup nieruchomości, zaś z pozostałej kwoty dokonała darowizny na rzecz wnuka, prowadzącego działalność gospodarczą, a resztę uzyskanej sumy przeznaczyła na koszty utrzymania i cele konsumpcyjne. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego fakt sprzedaży nieruchomości blisko półtora roku przed wystąpieniem z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy nie może rzutować na ocenę zawartych w nim oświadczeń. Ocena taka winna dokonana być bowiem na dzień wystąpienia z żądaniem przyznania prawa pomocy, a jak oświadczyła to skarżąca, w tym momencie nie dysponowała ona już żadnymi oszczędnościami pochodzącymi z kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości.

Jeżeli Wojewódzki Sąd Administracyjny nie dał wiary oświadczeniu skarżącej, to winien był zażądać, na podstawie art. 255 przywołanej ustawy, przedłożenia dokumentów potwierdzających powołane przez stronę okoliczności. Dopiero po uzyskaniu takich dokumentów możliwa byłaby prawidłowa ocena wszystkich okoliczności zaistniałych w sprawie.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem art. 249 powołanej ustawy i orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6189 Inne o symbolu podstawowym 618
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda