Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 2 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 lipca 2014 r., sygn. akt II SO/Lu 51/14 wymierzające Kołu Łowieckiemu Nr [...] "[...]" w K. grzywnę za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie skargi w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
S. P. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, na podstawie art. 55 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej "p.p.s.a."), wniosek o nałożenie na Koło Łowieckie Nr [...] "[...]" w K. grzywny z powodu nieprzekazania temu Sądowi skargi z dnia 26 października 2013 r. na bezczynność Koła w przedmiocie wniosku skarżącego z dnia 2 września 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej.
W odpowiedzi na wniosek, Prezes Koła Łowieckiego Nr [...] "[...]" w K. wniósł o jego oddalenie.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił wymierzenia grzywny Kołu Łowieckiemu Nr [...] "[...]" w K. wyjaśniając, że miał na uwadze specyfikę i charakter niniejszej sprawy. Sąd stwierdził, że choć organ przekroczył 15 - dniowy termin do przekazania skargi sądowi administracyjnemu, to rozmiar zaistniałej zwłoki nie jest znaczny, gdyż nie przekracza półtora miesiąca. Zdaniem Sądu, uchybienie to nie miało wpływu na prawidłowy przebieg postępowania i nie wywołało negatywnych skutków po stronie S. P. Sąd powołał się również na okoliczność, iż wnioskodawca składa do Koła Łowieckiego "[...]" znaczne ilości wniosków o udzielenie informacji publicznej.
Po rozpoznaniu zażalenia S. P. na powyższe postanowienie Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 13 czerwca 2014 r., sygn. akt I OZ 450/14, na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., uchylił powyższe postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie.
W uzasadnieniu NSA zwrócił uwagę na mieszany, tj. dyscyplinująco-restrykcyjny charakter grzywny z art. 55 § 1 p.p.s.a. Podkreślił, iż jej celem jest nie tylko doprowadzenie do tego, by organ przekazał sądowi administracyjnemu skargę wraz z aktami sprawy i swoim stanowiskiem, ale także ma ona być sankcją za naruszenie podstawowego prawa jednostki do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, o którym mowa w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. Ponadto wskazał, iż omawiana instytucja ma również funkcję prewencyjną, której celem jest zapobieżenie naruszeniom prawa w przyszłości. Zdaniem Sądu przesłanką do wymierzenia grzywny jest fakt nieprzekazania skargi sądowi administracyjnemu, bez względu na powody. Natomiast wszystkie okoliczności danej sprawy, w tym między innymi przyczyny niewypełnienia przez organ ciążącego na nim obowiązku, sąd powinien wziąć pod uwagę wymierzając wysokość grzywny. NSA uznał, że w okolicznościach niniejszej sprawy istniały podstawy do wymierzenia organowi grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. Zwłoka w przekazaniu do Sądu przez Koło Łowieckie "[...]" skargi S. P. z dnia 26 października 2013 r. wyniosła bowiem 26 dni. Zdaniem NSA takiego opóźnienia, wbrew stanowisku Sądu I instancji, nie można uznać za nieznaczne i niemające wpływu na prawidłowy przebieg postępowania. W ocenie Sądu II instancji również charakter i specyfika niniejszej sprawy - jako dotyczącej postępowania o udostępnienie informacji publicznej, w ramach którego ustawodawca szczególne znaczenie nadał zasadzie szybkości postępowania - dodatkowo determinuje ocenę zasadności wymierzenia organowi grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. Bez wpływu na tę ocenę pozostaje natomiast okoliczność składania przez skarżącego do Koła Łowieckiego znacznej ilości wniosków o udzielenie informacji publicznej. Okoliczność ta mogłaby mieć co najwyższej znaczenie przy określaniu wysokości grzywny i wpłynąć na możliwość rozważania przez Sąd nałożenia tej grzywny w minimalnej wysokości.