Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 30 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 1612/07 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości postanawia oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 6 marca 2008 r. odrzucił zażalenie Z. W. na postanowienie tego Sądu z dnia 17 stycznia 2008 r. w przedmiocie odrzucenie skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że zgodnie z treścią art. 194 § 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego z zastrzeżeniem przypadków gdy sporządza je sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych będący stroną jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy wnoszone jest przez prokuratora lub Rzecznika Praw Obywatelskich. Mając na uwadze fakt sporządzenia przedmiotowego zażalenia samodzielnie przez skarżącego, a nie przez adwokata lub radcę prawnego, Sąd I instancji potraktował je jako niedopuszczalne i na tej podstawie następnie je odrzucił.
Zażalenie od tego postanowienia wniósł skarżący, domagając się jego uchylenia w całości.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Przede wszystkim należy zauważyć, że postępowanie zażaleniowe cechuje niesamodzielność konstrukcyjna, co obliguje do stosowania przy jego rozpoznawaniu, zgodnie z treścią art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., odpowiednio przepisów o skardze kasacyjnej.
W rozpoznawanej sprawie skarżący wniósł zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2008 r., które odrzucało wniesione przez niego zażalenie na postanowienie tego Sądu z dnia 17 stycznia 2008 r. w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej. Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej skarżący sporządził osobiście.
W postępowaniu przed sądem administracyjnym, które zostaje wywołane wniesieniem zażalenia nie stosuje się przymusu adwokacko - radcowskiego, za wyjątkiem przewidzianym w przepisie art. 194 § 4 powołanej ustawy, stosownie do którego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.
Biorąc pod uwagę, że zażalenie skarżącego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2008 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie zostało sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, należało uznać w świetle powyżej powołanych przepisów, że zaskarżone postanowienie tego Sądu z dnia 6 marca 2008 r. jest prawidłowe i nie narusza prawa.
Mając to na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.