Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 1553/16 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 1553/16 w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 1553/16 (dalej postanowienie z 24 stycznia 2017 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 1553/16 (dalej postanowienie z 18 listopada 2016 r.) o odrzuceniu skargi, w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] sierpnia 2016 r.) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.
Odpis postanowienia z dnia 18 listopada 2016 r., odrzucającego skargę H. K. (dalej skarżąca) na decyzję z dnia [...] sierpnia 2016 r. został skutecznie doręczony skarżącej 1 grudnia 2016 r.
Skarżąca w dniu 13 stycznia 2017 r. wniosła zażalenie na postanowienie z dnia 18 listopada 2016 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. Skarżąca wskazała, że w marcu kończy 90 lat, a jej doradca i opiekun musiał nagle poddać się leczeniu (operacji) w szpitalu wojewódzkim, na oddziale laryngologii, onkologii laryngologicznej oraz okulistyki.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżąca nie wykazała, że uchybienie terminu do wniesienia zażalenia nie było przez nią zawinione. Za uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminowi nie można uznać argumentu o podeszłym wieku i nagłym poddaniu się przez jej "opiekuna i doradcę" leczeniu szpitalnemu. Skarżąca nie wskazała kiedy ów opiekun i doradca w szpitalu przebywał, oraz nie wyjaśnia z jakich powodów, bez jego obecności, przedmiotowego zażalenia nie sporządziła i nie wniosła samodzielnie lub przy wsparciu innych osób. Sąd I instancji wskazał, że nawet w sytuacji konieczności udania się do szpitala przez osobę sprawującą faktyczną opiekę, istniała możliwości zwrócenia się przez nią o pomoc w dokonaniu tej czynności do innej osoby, np. sąsiadów czy znajomych.
Postanowienie z 24 stycznia 2017 r. zaskarżyła zażaleniem skarżąca wnosząc o jego pozytywne rozpatrzenie. W uzasadnieniu skarżąca wskazała na zły stan zdrowia oraz chorobę jej doradcy prawnego i domownika. Do zażalenia dołączyła ksero karty informacyjnej leczenia szpitalnego z której wynika, że J. J. R. był hospitalizowany w dniach 14 stycznia 2017 do 19 stycznia 2017 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej p.p.s.a.). Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis 2012, s. 270, uw. 5; M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda w: red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, C. H. Beck 2015, s. 462-464, nb 4; postanowienie NSA z 12.2.2015 r., I OZ 91/15, Lex 1643289).