Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi W. S. na niewykonanie przez Wójta Gminy K. wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt II SAB/Wa 246/11
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 1371/12 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi W. S. na niewykonanie przez Wójta Gminy K. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. akt II SAB/Wa 246/11 postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

W. S. wnioskiem z dnia 16 sierpnia 2012 r. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata z urzędu, w sprawie ze skargi na niewykonanie przez Wójta Gminy K. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. akt II SAB/Wa 246/11

W uzasadnieniu wniosku wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, czwórką małoletnich dzieci oraz ojcem i matką. Oświadczył, że na dochody rodziny składają się miesięcznie: emerytury rolnicze jego rodziców (Zofia - 859,26 zł i Jan - 859,26 zł) oraz zasiłki rodzinne na czworo dzieci - w łącznej wysokości 341 zł oraz 160 zł zasiłku na trzecie i czwarte dziecko z tytułu wychowywania dzieci w rodzinie wielodzietnej, a łączny dochód w gospodarstwie domowym wynosi 2.219,52 zł brutto miesięcznie. Dodatkowo wskazał, że posiada dom o powierzchni 200 m² oraz nieruchomość rolną o powierzchni 10,8845 ha (5,1755 ha przeliczeniowego na potrzeby podatku gruntowego, w tym 1,6 ha lasu). Jednocześnie stwierdził, że gospodarstwo rolne, którym zajmuje się z żoną nie przynosi dochodu, a uzyskiwane plony przeznaczane są w całości na potrzeby rodziny. Również posiadany las nie zapewnia dodatkowych dochodów, ale jest z niego pozyskiwane drewno na opał. Wyjaśnił, że jego żona, jako jedyna z rodziny, posiada konto w banku, w celu otrzymywania zasiłków na dzieci. Podniósł też, że rodzina nie korzysta z sieci gazowej, a jedynie używa butli gazowych, co kosztuje 100 - 150 zł miesięcznie, opłaca również rachunki za energię elektryczną w kwocie około 400 zł miesięcznie, natomiast woda jest czerpana z własnej studni. Dodatkowo oświadczył, że jego obecny stan zdrowia nie pozwala mu na wykonywanie ciężkiej pracy na roli. Na powyższe okoliczności skarżący przedstawił szereg dokumentów.

Postanowieniem z dnia 11 października 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. W ocenie Sądu wnioskodawca nie wykazał, że nie jest w stanie w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Co prawda deklarowany dochód rodziny w kwocie 2.219,52 zł po odliczeniu wskazanych wydatków (prąd i gaz) ok. 550 zł miesięcznie wynosi 1669,52 zł, co w przeliczeniu na członków rodziny daje ok. 238,50 zł, to należy jednak zwrócić uwagę, że skarżący sam wskazał, że jest właścicielem nieruchomości - domu, w którym mieszka o powierzchni 200 m² oraz nieruchomości rolnej o powierzchni 10,8845 ha (5,1755 ha przeliczeniowego na potrzeby podatku gruntowego, w tym 1,6 ha lasu), która, jak wynika z oświadczenia, nie przynosi dochodu, zaspakaja jedynie bieżące potrzeby rodziny. Zgodnie z orzecznictwem sądowym posiadanie majątku, w szczególności nieruchomości w zasadzie wyłącza możliwość przyznania prawa pomocy. Skoro wnioskodawca posiada gospodarstwo rolne, to może rozporządzać nim w sposób przynoszący mu dochody, np. wykorzystywać w produkcji rolnej, jak również wydzierżawić, czy też obciążyć. Zdaniem Sądu, należy też mieć na uwadze, że powyższa nieruchomość położona jest w sąsiedztwie dużego miasta, co niewątpliwie wpływa na jej "atrakcyjność gospodarczą" i daje dużo możliwości jej wykorzystania. Niewykorzystywanie posiadanego majątku, w sytuacji gdy obiektywnie jest to możliwe, należy ocenić jako świadome pozbawianie się środków koniecznych do zaspokajania potrzeb swoich i rodziny, ale i do prowadzenia spraw sądowych (por. postanowienie NSA z 18 lutego 2010 r. sygn. I OZ 110/10, postanowienie WSA w Szczecinie z dnia 12 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/Sz 428/12, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl).

Strona 1/2