Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia adwokata A. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 września 2008 r. sygn. akt III SA/Lu 605/07 odmawiające adwokatowi A. S. przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Wojewody L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia utraty statusu bezrobotnego p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 30 września 2008 r. sygn. akt III SA/Lu 605/07 odmówił adwokatowi A. S. przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Wojewody L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia statusu bezrobotnego.
W uzasadnieniu Sąd zaznaczył, że skarżący M. W. zmarł w dniu [...]. W związku zaś z faktem, że przedmiot rozpatrywanej sprawy - utrata przez skarżącego statusu bezrobotnego, odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z jego osobą, nie można było zawiesić postępowania na podstawie art. 124 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "P.p.s.a."), z uwagi na treść art. 124 § 3 P.p.s.a.
Nie ulega też wątpliwości, że w takiej sytuacji pełnomocnictwo adwokata A. S. wygasło z chwilą śmierci skarżącego. Stąd nie znajduje zastosowania dyspozycja przepisu art. 43 ustawy, zgodnie z którą w razie śmierci strony, mimo że pełnomocnictwo wygasa, to pełnomocnik procesowy działa aż do czasu zawieszenia postępowania. W związku z powyższym w niniejszej sprawie pełnomocnik nie miał obowiązku podejmować żadnych działań, a tym samym nie był zobowiązany do sporządzenia skargi kasacyjnej, czy opinii o braku podstaw do sporządzenia takiej skargi.
Adwokat A. S. złożył zażalenie na to postanowienie podnosząc, że wraz ze śmiercią skarżącego, udzielone mu pełnomocnictwo wygasło, ale tylko formalnie, gdyż stosownie do art. 43 P.p.s.a. pełnomocnik powinien nadal podejmować działania, czego dowodzi również doręczanie mu orzeczeń przez Sąd.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Jak wynika ze znajdującej się w aktach sprawy kserokopii odpisu skróconego aktu zgonu, skarżący M. W. zmarł [...]. Stosownie zaś do art. 43 P.p.s.a. w razie śmierci strony pełnomocnictwo wygasa. Wprawdzie zgodnie ze zdaniem drugim tegoż przepisu, pełnomocnik procesowy działa aż do czasu zawieszenia postępowania, jednakże stosownie do art. 124 § 3 P.p.s.a. nie zawiesza się postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłączenie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego. Taki właśnie przypadek ma miejsce w niniejszej sprawie, której przedmiotem jest utrata statusu bezrobotnego. Niewątpliwie bowiem wynikające ze statusu bezrobotnego uprawnienia, czy też konsekwencje jego utraty dotyczą wyłącznie samego zainteresowanego i są ściśle związane z jego osobą.
Tym samym, jeżeli w toku postępowania sądowoadministracyjnego dotyczącego przedmiotu sprawy ściśle związanego z konkretną osobą, następuje śmierć tej właśnie osoby, wówczas udzielone przez nią pełnomocnictwo wygasa. Nie zachodzi wówczas - przewidziana w art. 43 zd. 2 P.p.s.a. konieczność działania przez pełnomocnika procesowego do czasu zawieszenia postępowania, gdyż stosownie do art. 124 § 3 P.p.s.a. postępowanie nie ulega zawieszeniu.
W związku z powyższym, w niniejszej sprawie umocowany przez M. W. adw. A. S. nie był obowiązany do działania po śmierci swojego mocodawcy, w tym do składania opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Co również oznacza, że w świetle art. 250 P.p.s.a. adwokatowi nie przysługuje - jak trafnie wskazał już Sąd I instancji - zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej za czynności podjęte po śmierci mocodawcy.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.