Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Krajowej Rady Notarialnej w Warszawie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. akt II SO/Wa 163/15 wymierzające grzywnę w sprawie z wniosku T. Z. w przedmiocie wymierzenia grzywny Krajowej Radzie Notarialnej w Warszawie za nieprzekazanie skargi wraz z aktami i odpowiedzią na skargę na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej w Warszawie z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Krajowej Radzie Notarialnej grzywnę w wysokości 1000 zł, za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi wraz z aktami i odpowiedzią na skargę w sprawie ze skargi T. Z. na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej w Warszawie z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.
Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 1 września 2015 r. T. Z. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o wymierzenie Krajowej Radzie Notarialnej w Warszawie grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a., za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi z dnia 14 lipca 2015 r. na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej w Warszawie z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej (zarejestrowanej pod sygn. akt II SA/Wa 1364/15) wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.
Sąd podał, iż pismem z dnia 14 lipca 2015 r. T. Z. wniósł za pośrednictwem organu, skargę na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej w Warszawie z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej, która wpłynęła do organu w dniu 15 lipca 2015 r. Krajowa Rada Notarialna w Warszawie w dniu 13 sierpnia 2015 r. (13 sierpnia 2015 r. - data stempla pocztowego), pismem z dnia 10 sierpnia 2015 r., udzieliła odpowiedzi na ww. skargę, jednocześnie przesyłając do WSA w Warszawie skargę oraz akta sprawy.
Zestawiając zatem daty otrzymania przez organ skargi - 15 lipca 2015 r. r., z datą przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę Sądowi - 13 sierpnia 2015 r., Sąd stwierdził, że termin 15-dniowy, o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, upłynął z dniem 30 lipca 2015 r., co uzasadniało w ocenie Sądu wymierzenie grzywny organowi.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła, Krajowa Rada Notarialna w Warszawie zarzucając naruszenie przepisów postępowania, w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 55 p.p.s.a., poprzez faktyczne uznanie, że sąd musi wymierzyć organowi grzywnę w każdym przypadku spełnienia hipotezy normy wyprowadzonej z tego przepisu, podczas gdy okoliczności do których Sąd się nie odniósł, przemawiają za odstąpieniem od wymierzenia grzywny;
2) art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), poprzez brak dokonania jego wykładni i w konsekwencji nieustalenie, czy ten przepis znajduje zastosowanie w sprawie;
3) art. 55 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 21 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez uznanie, że przepisy te wprowadzają szczególny tryb wymierzania grzywny za nieprzekazanie sądowi administracyjnemu skargi wraz z aktami sprawy;
4) art. 141 § 4 zdanie pierwsze w związku z art. 166, w związku z art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez brak należytego wskazania powodów ukarania Krajowej Rady Notarialnej grzywną za nieterminowe przekazanie sądowi administracyjnemu skargi wraz z aktami sprawy;