Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Komendanta Stołecznego Policji w Warszawie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lipca 2008 r., sygn. akt II SO/Wa 13/08 w przedmiocie wymierzenia Komendantowi Stołecznemu Policji w Warszawie grzywny w wysokości 3000 złotych za nieprzekazanie skargi D. A. z dnia 11 stycznia 2008 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę na rozkaz personalny Komendanta Stołecznego Policji z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...] w sprawie II SA/Wa 576/08 postanawia zażalenie oddalić.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 lipca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Komendantowi Stołecznemu Policji grzywnę w wysokości 3000 złotych za nieprzekazanie skargi z dnia 11 stycznia 2008 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w sprawie II SA/Wa 576/08 ze skargi D. A. na rozkaz personalny Komendanta Stołecznego Policji z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że D. A. wniósł w dniu 31 marca 2008 r. wniosek o wymierzenie Komendantowi Stołecznemu Policji grzywny za nieprzekazanie skargi z dnia 11 stycznia 2008 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, podając w uzasadnieniu, iż w dniu 11 stycznia 2008 r. złożył osobiście w sekretariacie Wydziału Kadr Komendy Stołecznej Policji ww skargę kierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i do dnia 26 marca 2008 r. nie została ona przekazana tam przez organ. Nadmienił, iż jego zdaniem, organ ukrył jego skargę celowo, czekając na rezygnację skarżącego ze stanowiska służbowego.
W odpowiedzi na wniosek pełnomocnik organu wyjaśnił, iż skarga z dnia 11 stycznia 2008 r. została przekazana do Sądu w dniu 21 kwietnia 2008 r. i zarejestrowana pod sygnaturą akt II SA/Wa 576/08. Ponadto pełnomocnik wskazał, iż opóźnienie w przekazaniu skargi wraz z aktami sprawy wynikało z ilości spraw, które obecnie toczą się z udziałem organu przed sądem administracyjnym i sądami powszechnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że wobec niewypełnienia w terminie obowiązku przez organ, wniosek skarżącego zasługuje na uwzględnienie. Komendant Stołeczny Policji przesłał dokumentację sprawy w dniu w dniu 21 kwietnia 2008 r., co w świetle art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej p.p.s.a. oznacza, że spóźnił się o 69 dni.
W tej sytuacji z uwagi na brak okoliczności usprawiedliwiających uchybienie terminu wskazanego w art. 54 § 2 p.p.s.a., oraz fakt iż, organ przekazał skargę z resztą wymaganych dokumentów już po złożeniu wniosku o wymierzenie grzywny, Sąd orzekł jak w sentencji skarżonego orzeczenia na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył działający w imieniu Komendanta Stołecznego Policji pełnomocnik, wnosząc o jego uchylenie i umorzenie postępowania. Zdaniem pełnomocnika regulacja art. 54 § 2 p.p.s.a. zmierza do dyscyplinowania organu administracji. W przeciwnym razie oznaczałoby to, że przesłanki do wymierzenia kary - restrykcyjna i dyscyplinująca - muszą zachodzić łącznie. W sytuacji zatem kiedy skargę wraz z aktami i odpowiedzią organu przesłano do Sądu przed wydaniem postanowienia o nałożeniu grzywny, wniosek staje się bezprzedmiotowy. Wymierzona w niniejszej sprawie kara ma charakter jedynie restrykcyjny ponieważ potrzeba zdyscyplinowania organu przestała istnieć.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie wymaga wyjaśnienia, iż wniesiony w sprawie środek zaskarżenia strona nazwała "zażalenie" pomimo, iż w dotychczasowym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmowano za właściwy środek zaskarżenia - w sprawach o wymierzenie grzywny organowi - skargę kasacyjną. W związku jednak z niejednolitym orzecznictwem w tej materii Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów wydał w dniu 7 kwietnia 2008 r. (sygn. akt II FPS 1/08) uchwałę, w celu ujednolicenia trybu zaskarżenia postanowień w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny, stwierdzając, że (cyt.) "od postanowienia, o którym mowa w art. 55 § 1 zdanie drugie p.p.s.a. zgodnie z art. 173 § 1 in fine p.p.s.a. w zw. z art. 194 § 1 pkt 10 p.p.s.a. służy stronie zażalenie a nie skarga kasacyjna".