Zażalenie na postanowienie WSA w Białymstoku w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] Spółdzielni [...] w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt II SA/Bk 341/07 zawieszające postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Białymstoku w sprawie ze skargi A. O. i innych na decyzję Wojewody P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt II SA/Bk 341/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zawiesił postępowanie w sprawie ze skargi A. O. i innych na decyzję Wojewody P. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji podał, iż decyzją z dnia [...], nr [...] Wojewoda P., działając na podstawie art. 138 §1 pkt 1 K.p.a. w związku z art. 136 ust. 3 oraz art. 229 i 229a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, utrzymał w mocy decyzję Starosty S. z dnia [...] nr [...], na podstawie której odmówiono skarżącym zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku zarzucono naruszenie przepisów postępowania administracyjnego - art. 7, 75 § 1 i 107 § 3 K.p.a., naruszenie prawa materialnego - art. 229a ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz naruszenie art. 2 w związku z art. 64 ust. 2, art. 7 oraz 21 ust. 2 Konstytucji RP. Skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu I instancji lub o zawieszenie postępowania toczącego się przed sądem administracyjnym do czasu wypowiedzenia się Trybunału Konstytucyjnego co do konstytucyjności przepisów art. 229a oraz art. 15 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Na rozprawie w dniu 6 września 2007 r. skarżący A. O. działający we własnym imieniu oraz w imieniu pozostałych skarżących podtrzymał wniosek o zawieszenie postępowania. Pełnomocnik organu pozostawił wniosek do uznania Sądu, natomiast pełnomocnik uczestnika postępowania [...] Spółdzielni [...] w S. wniósł o oddalenie wniosku o zawieszenie postępowania.

Sąd pierwszej instancji wskazał, iż zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Sąd stwierdził, iż Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o stwierdzenie niezgodności art. 229a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, dodanym przez art. 1 pkt 143 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492), z art. 21 ust. 2 w związku z art. 64 ust. 2 oraz art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Sprawa ta została zarejestrowana w Trybunale Konstytucyjnym pod sygnaturą akt K 6/05 oraz połączona ze sprawą o sygnaturze akt K 10/05. W ocenie Sądu pierwszej instancji, toczące się postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym ma zasadniczy wpływ na roszczenie skarżących, stanowiące przedmiot wywiedzionej do sądu skargi.

Zażalenie wniósł uczestnik postępowania [...] Spółdzielnia [...] w S., zarzucając naruszenie przepisów art. 139 § 1, art. 125 § 1 pkt 1, art. 7 i art. 16 § 1- 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153, poz. 1270 ze zm.) w związku z art. 4 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269 ze zm.). W uzasadnieniu zażalenia wskazano, iż Sąd pierwszej instancji na rozprawie w dniu 6 września 2007 r. po naradzie poinformował, iż odracza ogłoszenie wyroku, a nie rozprawy i w takim przypadku - zdaniem wnoszącego zażalenie - zobowiązany był wydać wyrok lub podjąć postępowanie. Podniesiono, iż sprawa zgodności z Konstytucją art. 229a ustawy o gospodarce nieruchomościami została zarejestrowana w 2005 r., a więc znacznie wcześniej, niż wszczęto postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie. Zarzucono również, iż w składzie Sądu orzekającego w sprawie orzeka asesor WSA, co nie daje gwarancji niezawisłości Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W ocenie wnoszącego zażalenie, została naruszona zasada szybkości postępowania, wyrażona w art. 7 P.p.s.a.

Strona 1/2