Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 16 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 1671/08 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie tego Sądu z dnia 19 grudnia 2008 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi E.B. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 496/08, oddalającego skargę E.B. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie przekazania zażalenia według właściwości postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 24.06.2009 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie E.B. na postanowienie tego Sądu z dnia 19.12.2008 r. odrzucającego skargę kasacyjną strony od postanowienia z dnia 24.11.2008 r. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że skarżąca, mimo pouczenia, sporządziła osobiście zażalenie na postanowienie odrzucające jej skargę kasacyjną, tym samym naruszyła nakaz wynikający z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a", zgodnie z którym zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Sąd stwierdził, iż zażalenie podlegało odrzuceniu jako niedopuszczalne na podstawie art. 178 P.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.
Zażalenie na postanowienie z dnia 24.06.2009 r. wniosła E.B., domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.
Art. 194 § 4 P.p.s.a. w sposób jednoznaczny określa, iż zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, podkreślając jednocześnie, iż odpowiednie zastosowane znajduje przepis art. 175 § 2 P.p.s.a., w którym określony został katalog podmiotów zwolnionych od obowiązku zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego. E.B., pomimo pouczenia udzielonego przez Sąd I instancji, sporządziła osobiście zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19.12.2009 r., odrzucające skargę kasacyjną, również sporządzoną osobiście przez stronę. Z akt sprawy nie wynika, aby skarżąca była adwokatem lub radcą prawnym, ani którymkolwiek z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 P.p.s.a. Zasadnym zatem było stanowisko Sądu I instancji, który uznał, iż zażalenie skarżącej było niedopuszczalnym, zaś postanowienie o jego odrzuceniu odpowiada prawu.
Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.