Zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w Kętrzynie w przedmiocie udzielenia informacji publicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 10 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. Ż. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 września 2013 r., sygn. akt II SAB/Ol 33/12 o ściągnięciu należności sądowych z tytułu opłaty kancelaryjnej od wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi I. Ż. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w Kętrzynie w przedmiocie udzielenia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2012r., sygn. akt II SAB/Ol 33/12 oddalił skargę I. Ż. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w Kętrzynie w przedmiocie udzielenia informacji publicznej.

Z uwagi na nieuiszczenie przez skarżącego opłaty kancelaryjnej od wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku zarządzeniem z dnia 6 września 2013 r. Przewodniczący Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowił o ściągnięciu od I. Ż., kwoty 100 zł w trybie egzekucji.

W zażaleniu na powyższe zarządzenie skarżący zarzucił naruszenie art. 234 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie wobec skutecznego cofnięcia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Zdaniem skarżącego doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem nastąpiło już po dniu, w którym do sądu wpłynęło oświadczenie o cofnięciu wniosku. Ponadto skarżący I. Ż. zarzucił naruszenie art. 3 § 1 P.p.s.a. w związku z art. 7, 8, 9 K.p.a. poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego, czego skutkiem było niedostrzeżenie przez Sąd, że doszło do wycofania wniosku o sporządzenie uzasadnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 234 § 2 P.p.s.a., opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia, pobiera się przy zgłoszeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenie. Jeżeli opłata nie została uiszczona, przewodniczący zarządzi ściągnięcie jej od strony, która złożyła wniosek.

Zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 roku w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz.U. Nr 221, poz. 2192) opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia lub doręczenia odpisu sentencji orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 zł. Artykuł 234 § 2 P.p.s.a. nie pozostawia przy tym przewodniczącemu swobody w zakresie orzekania o ściągnięciu nieuiszczonej opłaty kancelaryjnej, nakłada nań obowiązek podjęcia zarządzenia o jej ściągnięciu w drodze egzekucji sądowej. Powyższe wynika wyraźnie z użytego we wskazanym przepisie sformułowania: "przewodniczący zarządzi ściągnięcie jej od strony, która złożyła wniosek". Wbrew twierdzeniom zawartym w zażaleniu odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręcza się bez względu na to, czy strona uiściła opłatę kancelaryjną. Doręczenie odpisu oznacza jednak powstanie obowiązku uiszczenia opłaty. Nie można zgodzić się z zawartym w zażaleniu stwierdzeniem, że w sprawie doszło do skutecznego cofnięcia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 12 kwietnia 2012 r. przed jego doręczeniem. W dniu 10 maja 2012 r., gdy został doręczony skarżącemu wyrok wraz z uzasadnieniem (k. 44) trwało jeszcze postępowanie z wniosku skarżącego o zwolnienie z należnej opłaty kancelaryjnej. W tej sytuacji zawarte w piśmie z dnia 23 lutego 2012 r. stwierdzenie, że jeżeli nie jest możliwe uznanie, że skarżący nie jest w stanie ponieść kosztów opłaty kancelaryjnej bez uszczerbku dla niego i jego rodziny, to cofa on wniosek o dostarczenie uzasadnienia wyroku, nie mogło być uznane za skuteczne cofnięcie tego wniosku. Kwestia ta została już prawomocnie rozstrzygnięta w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2013 r., sygn. akt I OZ 21/13, które zapadło w toku niniejszego postępowania. Nie mogły zostać również naruszone wskazane przez skarżącego przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego bowiem w odniesieniu do zarządzeń wydawanych przez przewodniczących wydziałów zastosowanie mają jedynie przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 P.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji