Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 5 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Miasta [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 1147/18 o odrzuceniu sprzeciwu Miasta [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 15 maja 2018 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, odrzucił sprzeciw Miasta [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podał, że wniesione pismo zatytułowane "skarga" należało potraktować jako sprzeciw od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2018 r., [...]. Decyzja ta została wydana na podstawie art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zgodnie natomiast z art. 64a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 - zwaną dalej P.p.s.a.) od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, skarga nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z treści decyzji może wnieść od niej sprzeciw.
Dalej Sąd zauważył, że powyższy środek zaskarżenia został dodany na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 935 ze zm.). ustawa ta weszła w życie w dniu 1 czerwca 2017 r. W myśl art. 17 tej ustawy nowelizującej do postępowań przed sądami administracyjnymi, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej stosuje się przepisy ustawy zmienianej, w brzmieniu dotychczasowym. Oznacza to, że do postępowań przed sądami administracyjnymi wszczętych już po dacie wejścia w życie nowelizacji, tj. gdy skarga została wniesiona najwcześniej w dniu 1 czerwca 2017 r., mają zastosowanie przepisy P.p.s.a. w brzmieniu znowelizowanym. Wobec tego, środkiem zaskarżenia przysługującym od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2018 r. był sprzeciw, a nie jak organ błędnie pouczył skarga.
Następnie Sąd wskazał, że zgodnie z art. 64c § 1, 2 i 3 P.p.s.a. sprzeciw od decyzji wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skarżącemu decyzji. Jak wynika z akt sprawy zaskarżona decyzja została doręczona [...] w dniu 16 lutego 2018 r. Termin na wniesienie sprzeciwu upłynął w dniu 2 marca 2018 r. Skarga (sprzeciw) do Sądu została wniesiona w dniu 16 marca 2018 r. (data stempla pocztowego), zatem z uchybieniem wskazanego terminu.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 w zw. z art. 64 b § 1 P.p.s.a., Sąd I instancji odrzucił sprzeciw.
Na marginesie wskazał, że z uwagi na to, że skarżący zastosował się do błędnego pouczenia organu i wniósł skargę, a nie sprzeciw, ponadto uczynił to z uchybieniem terminu, może złożyć wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu, stosownie do art. 87 P.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosło Miasto [...], zaskarżając je w całości, zarzuciło Sądowi I instancji naruszenie przepisów prawa procesowego, tj.
1) art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. w zw. z art. 112 k.p.a. poprzez uznanie, że sprzeciw został wniesiony po terminie, w sytuacji, w której błędne pouczenie w decyzji co do prawa odwołania lub do wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia;