Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1091/10 odmawiające przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) kwietnia 2010 r. nr (...) w przedmiocie ustalenia odszkodowania za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1091/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił Z. M. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi Z. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) kwietnia 2010 r. nr (...) w przedmiocie ustalenia odszkodowania za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż wnioskiem - złożonym na urzędowym formularzu - z dnia 21 lipca 2010 r. Z. M. wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w związku ze skargą na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) kwietnia 2010 r., nr (...) w przedmiocie ustalenia odszkodowania za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości
We wniosku skarżąca podała, że jest osobą schorowaną (inwalidka III grupy), ma na utrzymaniu trójkę dzieci, z których tylko dwoje uzyskuje alimenty w kwotach 220 i 300 zł. Najstarszy syn jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Z tytułu zatrudnienia skarżąca uzyskuje dochód w kwocie 1350 złotych brutto. Jest współwłaścicielką działki o pow. 7287 m², w stosunku do której toczy się postępowanie wywłaszczeniowe. Wg. oświadczenia nie posiada żadnych oszczędności, a wszystkie pieniądze zużywa na skromne utrzymanie siebie i dzieci. Celem ustalenia rzeczywistej sytuacji materialnej wnioskodawczyni, w dniu 4 sierpnia 2010 r. Sąd zwrócił się do Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad o udzielenie informacji, czy przyznane decyzją Wojewody Świętokrzyskiego z dnia 26 listopada 2009 r. odszkodowanie zostało skarżącej wypłacone. W odpowiedzi na powyższe, Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad pismem z dnia 13 sierpnia 2010 r. poinformował, że odszkodowanie to zostało stronie wypłacone w dniu 28 czerwca 2010 r.
Powyższy wniosek został rozpoznany - wydanym przez referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1091/10, którym odmówiono przyznania Z. M. prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Postanowienie zostało doręczone wnioskodawczyni w dniu 23 sierpnia 2010 r., co wynika ze znajdującego się w aktach sprawy zwrotnego potwierdzenia odbioru.
W dniu 26 sierpnia 2010 r. Z. M. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sprzeciw na wyżej wymienione postanowienie. W sprzeciwie podała, iż kwotę otrzymanego przez nią odszkodowania musi przeznaczyć na zakup mieszkania, którego jest pozbawiona w związku z wywłaszczeniem. Ponadto podniosła, że jest samotną matką, ma bardzo niskie dochody i nie może bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny ponieść kosztów bardzo wysokiego wpisu i wynagrodzenia pełnomocnika. W dniu 4 października 2010 r. wpłynęło do tutejszego Sądu pismo wnioskodawczyni, w którym wskazała, iż miesięczne wydatki oscylują w granicach: prąd 200 zł, gaz 100 zł, woda 40 zł, usługi telekomunikacyjne 80 zł, dojazdy do pracy 80 zł, środki czystości 50 zł, wyżywienie 700 zł, opał na zimę 4975 zł. Ponadto skarżąca wskazała, iż syn Michał i córka Agnieszka ukończyli naukę i od miesiąca października 2010 r. nie będą otrzymywać alimentów z MOPR (razem 520 zł). Najstarszy syn Marcin pozostaje bez pracy i bez prawa do zasiłku.