Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa oku nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2017 roku sygn. akt IV SA/Wa 1417/16 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi S. B., A. B. i W. B.-P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2016 roku nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 8 września 2017 roku sygn. akt IV SA/Wa 1417/16, wydanym w sprawie ze skargi S. B., A. B. i W. B.-P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2016 roku nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania, na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017, poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazano, że skarżące, wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie uzasadniły swojego żądania, w szczególności nie przedstawiły żadnego argumentu wskazującego na potrzebę, czy konieczność wstrzymania jej wykonania. Sąd I instancji uznał, że w takiej sytuacji nie jest możliwa ocena merytoryczna złożonego wniosku.

Zażalenie na to postanowienie złożyła A. B., zaskarżając je w całości i zarzucając naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez błędne przyjęcie, że w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania decyzji, które to naruszenie miało wpływ na treść zaskarżonego postanowienia; art. 133 § 1 w związku z art. 166 p.p.s.a. przez dokonanie oceny treści zawartego w skardze wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji i zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego w sposób dowolny, przekraczający granice swobodnej oceny dowodów, co skutkowało wadliwymi ustaleniami faktycznymi i niesłusznym uznaniem, że brak jest podstaw do wstrzymania wykonania decyzji; a ponadto art. 141 § 4 w związku z art. 166 p.p.s.a. przez niewłaściwe niezastosowanie i odstąpienie w uzasadnieniu postanowienia od podania zasadniczych motywów wydanego rozstrzygnięcia. W oparciu o tak sformułowane zarzuty wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wstrzymanie wykonania decyzji. W uzasadnieniu podniesiono, że wykonanie zaskarżonej decyzji może doprowadzić do potwierdzenia prawa Skarbu Państwa do przedmiotowej nieruchomości. W ocenie autorki zażalenia kwestionowana decyzja stanowi tytuł prawny do nieruchomości i jest podstawą dokonania wpisu w księdze wieczystej, przez co wywołuje nieodwracalne, negatywne skutki prawne dla skarżących jako byłych właścicielek nieruchomości.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), zwanej dalej "p.p.s.a.", stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych poglądem warunkiem przyznania ochrony tymczasowej, jako wyjątku od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a., że wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jest wykazanie we wniosku, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu została bowiem wprowadzona w celu ochrony przed negatywnymi i nieodwracalnymi skutkami, jakie mógłby dla strony wywołać akt, zanim zostanie zbadany przez sąd administracyjny pod względem legalności. Sąd ocenia zatem, czy podane przez stronę okoliczności wskazują na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu strona skarżąca winna tak określić ewentualną szkodę i wskazać na skutki, które trudno będzie odwrócić, by sąd w oparciu o konkretne dane mógł stwierdzić, że jej wielkość może być znaczna, a skutki wykonania aktu istotnie trudne do odwrócenia.

Strona 1/2