Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie z 10 września 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 642/14 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej mieszkaniowego zasobu m. st. Warszawy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 30 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 września 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 642/14 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi A. H. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej mieszkaniowego zasobu m. st. Warszawy postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/3

A. H. pismem z 1 maja 2014 r. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie toczącej się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie (sygn. akt II SA/Wa 642/14). Powyższy wniosek uzupełnił, składając wypełniony formularz PPF, w którym wskazał, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych.

Podał, że od trzech lat pozostaje osobą bezrobotną, utrzymuje się "z pożyczek", posiada 5 akcji W. o wartości 5 zł, a w stosunku do mieszkania i garażu, które posiada, toczy się postępowanie sądowe o podział majątku. Ponadto nie ma majątku, ani oszczędności. Oświadczył również, że Sąd zasądził od niego alimenty na rzecz małoletniego syna w wysokości 600 zł.

Z uwagi na fakt, że oświadczenie strony okazało się niewystarczające do ustalenia rzeczywistej sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych strony, skarżący - pismem referendarza sądowego z 3 czerwca 2014 r. - został wezwany do nadesłania, w terminie 14 dni: zaświadczenia z właściwego Urzędu Pracy potwierdzającego posiadanie statusu osoby bezrobotnej bez prawa do zasiłku, oświadczenia o stałych, niezbędnych kosztach utrzymania (określenia z jakiego tytułu są ponoszone i w jakiej wysokości), kserokopii dokumentów poświadczających stałe koszty utrzymania (opłaty za energię elektryczną, gaz, wodę itp.), oświadczenia, czy korzysta ze świadczeń pomocy społecznej, jeżeli tak to w jakim zakresie, wyciągów z posiadanych rachunków bankowych, oświadczenia o miesięcznej wysokości pożyczanych kwot, oświadczenia o wysokości posiadanego obecnie zadłużenia.

A. H., ustosunkowując się do otrzymanego wezwania, wniósł "zażalenie" na "zarządzenie Przewodniczącego Wydziału w przedmiocie wezwania do nadesłania informacji wrażliwych", zarzucając brak podstaw prawnych do wydania takiego wezwania.

Postanowieniem z 19 lipca 2014 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.

A. H. wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia zarzucając referendarzowi sądowemu nierozpoznanie istoty sprawy. Zdaniem skarżącego złożone przez niego oświadczenie o niemożności poniesienia kosztów wpisu sądowego, jest wystarczające dla ustalenia jego możliwości płatniczych. Oświadczył, że nie zamierza wskazywać wysokości ponoszonych wydatków w sprawie administracyjnej, do której prawie każdy ma dostęp. Zdaniem skarżącego WSA nie jest organem powołanym do tak szczegółowego badania stanu finansów strony.

Postanowieniem z 10 września 2014 r. (sygn. akt II SA/Wa 642/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A. H. przyznania prawa pomocy.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, między innymi, że skarżący konsekwentnie odmawia podania informacji dotyczących sytuacji majątkowej w prowadzonym gospodarstwie domowym. A. H. nie złożył stosownych wyjaśnień i nie przedstawił żądanych dokumentów na wezwanie referendarza sądowego. Nie przedstawił ich również składając sprzeciw od postanowienia referendarza, mimo że miał świadomość, iż ich brak był zasadniczym powodem odmowy przyznania prawa pomocy. Skarżący uznaje, że informacje zawarte w urzędowym formularzu PPF oraz oświadczenie o niemożności poniesienia kosztów sądowych są wystarczające dla potwierdzenia zasadności złożonego wniosku. Z tych względów Sąd uznał za niecelowe ponawianie wezwania w tym przedmiocie.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury