Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. W. na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 sierpnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 809/06 w przedmiocie ściągnięcia od skarżącego kwoty 100 (stu) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty kancelaryjnej w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym zarządzeniem Przewodnicząca Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządziła o ściągnięciu od Z. W. kwoty 100 zł tytułem nieuiszczonej opłaty kancelaryjnej za odpis z uzasadnieniem wyroku tego Sądu z dnia 21 grudnia 2006 r., którym oddalona została skarga na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa. Skarżący wezwany został do uiszczenia tej opłaty zarządzeniem z dnia 2 stycznia 2007 r., na które to zarządzenie wniósł zażalenie, oddalone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2007 r. Zarządzeniem z dnia 24 kwietnia 2007 r. skarżący wezwany został do wykonania w terminie siedmiu dni zarządzenia przewodniczącego z dnia 2 stycznia 2007 r., jednakże w zakreślonym terminie żądania tego nie wykonał. W tej sytuacji Sąd zarządził ściągnięcie należnej opłaty na podstawie art. 234 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Zażalenie na to zarządzenie wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego Z. W., domagając się uchylenia, zmiany i stwierdzenia nieważności "pozornego orzeczenia". Żalący się powołał się w uzasadnieniu na szereg okoliczności, które nie odnoszą się bezpośrednio do zaskarżonego orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Oznacza to, że strony obligowane są do ponoszenia kosztów sądowych stosownie do swojego udziału w postępowaniu, o ile przepisy nie zwalniają ich z tego obowiązku.
W niniejszej sprawie skarżący nie korzystał ze zwolnienia od kosztów z uwagi na przedmiot sprawy, nie mieścił się on bowiem we wskazanym w art. 239 powołanej ustawy katalogu. Nie zostało mu także przyznane prawo pomocy w przedmiotowym zakresie. Nie istniały więc żadne przesłanki dla uznania, iż winien być on zwolniony od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych - w których mieści się także opłata kancelaryjna, co wynika wprost z art. 212 § 1 przytoczonej ustawy.
Art. 234 § 2 tej ustawy stanowi, iż opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia, pobiera się przy zgłoszeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenie. Jeżeli opłata nie została uiszczona, przewodniczący zarządzi ściągnięcie jej od strony, która złożyła wniosek. Sytuacja taka miała miejsce w niniejszej sprawie, zasadnie więc Przewodniczący Wydziału zarządził ściągnięcie należnej opłaty od Z. W., zaś wydane w tym zakresie zarządzenie w pełni odpowiada prawu.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.