Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 października 2012 r., sygn. akt III SAB/Lu 13/11 odrzucające skargę kasacyjną J. H. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SAB/Lu 13/11 odrzucającego skargę J. H. na bezczynność Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] marca 2010 r., wydanej przez Komendanta Powiatowego Policji we W. w sprawie ustalenia składu nieetatowego zespołu oskarżycieli publicznych do oskarżania przed sądem oraz upoważnienia policjantów do podpisywania dokumentacji postanawia: oddalić zażalenie. \
Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SAB/Lu 13/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę J. H. na bezczynność Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] marca 2010 r., wydanej przez Komendanta Powiatowego Policji we W. w sprawie ustalenia składu nieetatowego zespołu oskarżycieli publicznych do oskarżania przed sądem oraz upoważnienia policjantów do podpisywania dokumentacji.
Odpis tego postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o trybie i terminie zaskarżenia został doręczony skarżącemu w dniu 20 kwietnia 2011 r.
Od wskazanego postanowienia z dnia 13 kwietnia 2011 r. skarżący w dniu 5 października 2012 r. (data nadania) wniósł skargę kasacyjną, sporządzoną przez siebie osobiście.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 17 października 2012 r., sygn. akt III SAB/Lu 13/11, odrzucił skargę kasacyjną wskazując, że nie spełnia ona wymogu tak zwanego "przymusu adwokackiego" określonego w art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zam.).
Na to postanowienie zażalenie złożył pełnomocnik z urzędu skarżącego podnosząc, że pisma skarżącego z dnia 5 października 2012 r. ze względu na jego formę w ogóle nie należało traktować jak skargi kasacyjnej, a jeśli już, to Sąd winien wezwać skarżącego do uzupełnienia jej braków.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 175 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego z zastrzeżeniem § 2 i 3, a zatem wniesienie tych środków osobiście przez skarżącego jest niedopuszczalne.
Powołany przepis opiera się na założeniu, że powierzenie tej czynności wykwalifikowanym prawnikom zapewni zażaleniu odpowiedni poziom merytoryczny i formalny.
W niniejszej sprawie skargę kasacyjną skarżący wniósł osobiście, co nie spełniało powyższego wymogu mimo, że został o nim pouczony przy doręczeniu postanowienia Sądu pierwszej instancji z dnia 13 kwietnia 2011 r. o odrzuceniu skargi. Nie można przy tym uznać - jak to podniesiono w zażaleniu - że sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście stanowi jej brak, który może być usunięty w drodze wezwania sądu. Jest to bowiem przesłanka do jej odrzucenia.
W związku z tym uznać należy, że postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 października 2012 r. nie narusza przepisów obowiązującego prawa.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.