Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w dniu 16 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Województwa Małopolskiego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lipca 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 1138/17 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta [...] wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej i Gminy Miejskiej [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości oraz stwierdzenia następstwa prawnego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Prezydent Miasta [...] wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej i Gmina Miejska [...] (dalej łącznie: "skarżący") wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] lutego 2017 r., nr [...]w przedmiocie zwrotu części nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...]oznaczonej jako działka nr [...] oraz stwierdzenia następstwa prawnego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w [...] w zakresie ubezpieczeń społecznych.
W skardze skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozpoznania skargi z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w postaci sprzedaży przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych nabytych, na mocy zaskarżanej decyzji, udziałów w prawie własności. Ponadto skarżący wskazali, że zwrot części nieruchomości na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych spowoduje brak możliwości realizacji zadań z zakresu ochrony zdrowia wykonywanych dotychczas przez przychodnię zdrowia zlokalizowaną przy ul. [...], co mogłoby doprowadzić do nieodwracalnych negatywnych skutków społecznych.
Uczestnik postępowania Zarząd Województwa Małopolskiego w piśmie z [...] maja 2018 r. przychylił się do wniosku skarżących.
W piśmie z dnia [...] maja 2018 r. uczestnik postępowania Zakład Ubezpieczeń Społecznych w [...] wniósł o oddalenie ww. wniosku skarżących wskazując, iż skarżący oraz ZUS po wszczęciu niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego podjęli negocjacje w sprawie uregulowania sytuacji prawnej nieruchomości położonej przy ul. [...] w [...]. Ponadto ww. uczestnik wskazał, że w wyniku negocjacji zawarto porozumienie z Gminą Miejską [...] i Województwem Małopolskim w sprawie zbycia przez ZUS, na rzecz ww. podmiotów, części nieruchomości zwróconej zaskarżoną decyzją, które oczekuje na zatwierdzenie przez Centralę ZUS. Z uwagi na powyższe stwierdzono, że zmianie uległy okoliczności sprawy oraz stanowisko skarżącego, który aktualnie z uczestnikami postępowania dąży do zawarcia porozumienia regulującego sytuację prawną ww. nieruchomości, co uzasadnia nieuwzględnienie wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, powołanym na wstępie zaskarżonym postanowieniem z 17 lipca 2018 r., odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że z treści art. 115 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121 ze zm., dalej: "ustawa") wynika, że ostateczna decyzja wojewody stwierdzająca, że Zakład jest następcą prawnym właściciela nieruchomości, w rozumieniu ust. 1 tego przepisu, oraz orzekająca o zwrocie na rzecz Zakładu nieruchomości, stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej. Dlatego też uznać należy, że ww. decyzja niewątpliwie wywołuje określone konsekwencje prawne mogące wywołać skutki o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: "P.p.s.a."), dochodzi bowiem do przejścia prawa własności. Jednakże, w ocenie Sądu I instancji, przyjąć trzeba, iż sytuacja taka nie oznacza w żadnym razie, iż istnieje niebezpieczeństwo zbycia przedmiotowej nieruchomości. Podkreślił, iż obecnie to Skarb Państwa wskazany jest w księdze wieczystej, jako właściciel nieruchomości. Ponadto powołując się na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 czerwca 2015 r., sygn. akt I OZ 566/15 podał, że można również przyjąć, że po stronie uczestnika postępowania także powstaje niebezpieczeństwo pozbawienia go możliwości dochodzenia swoich praw, w sytuacji gdyby to skarżący - w tym wypadku Skarb Państwa - korzystając z rękojmi wiary ksiąg wieczystych - zbyłby prawo własności nieruchomości. Jednocześnie z pism dołączonych do stanowiska Zakładu zwartego w piśmie z 21 maja 2018 r. wynika, że obecnie toczą się negocjacje między skarżącym (Gminą Miejską Kraków) i uczestnikiem postępowania (Województwem Małopolskim) a Zakładem w sprawie zawarcia porozumienia o sprzedaży części spornej nieruchomości przez Zakład ww. podmiotom. Nadto obawy skarżących w zakresie realizacji świadczeń zdrowotnych należało uznać za bezzasadne, w sytuacji gdy ich skutki nie odnoszą się bezpośrednio do skarżących.