Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 czerwca 2007 r. sygn. akt III SO/Łd 7/07 oddalające wniosek A. W. o wyłączenie asesora [...] w sprawie o sygn. akt III SA/Łd 293/07 ze skargi A. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie dodatku mieszkaniowego p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sad Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 13 czerwca 2007 r. sygn. akt III SO/Łd 7/07 oddalił wniosek A. W. o wyłączenie asesora [...] od rozpoznawania sprawy o sygn. akt III SA/Łd 293/07, w której A. W. złożyła skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że skarżąca nie wykazała żadnej z przesłanek wyłączenia asesora przewidzianych w art. 18 i art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "P.p.s.a."), regulujących instytucję wyłączenia sędziego, które na mocy art. 24 stosuje się również do asesorów. Podniesiony zaś zarzut niezgodności składu orzekającego z przepisami powyższej ustawy, nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie bowiem z art. 26 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm., dalej "P.u.s.a.") Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego może, za zgodą kolegium sądu, powierzyć asesorowi sądowemu pełnienie czynności sędziowskich w tym sądzie na czas określony. Pod pojęciem "pełnienia czynności sędziowskich" należy więc rozumieć uprawnienie asesora sądowego do orzekania w konkretnym sądzie administracyjnymi i rozpoznawania przydzielonych spraw na rozprawie w składzie orzekającym wynikającym z art. 16 P.p.s.a. W tym właśnie trybie [...] została mianowana asesorem sądowym w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi.
A. W. złożyła zażalenie na to postanowienie podnosząc, że zostało wydane bez podstawy prawnej i z naruszeniem przepisów postępowania tj. art. 90 §1 art. 93 oraz art. 135 P.p.s.a. oraz art. 45 § 1 i art. 179 Konstytucji.
W uzasadnieniu strona wskazał, iż nie wnosiła o wyłączenie asesora na podstawie art. 18 § 1 i 2 P.p.s.a. ale o zmianę składu, gdyż asesor nie jest sędzią, a to narusza art. 16 § 1 P.p.s.a, zgodnie z którym sąd administracyjny orzeka w składzie trzech sędziów.
Powołując się na powyższe skarżąca wniosła - na podstawie art. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) w związku z art. 25 § 1 ust. 2 i art. 27 ust. 2a tej ustawy - o przedstawienie Trybunałowi Konstytucyjnemu pytania prawnego, co do zgodności art. 16 i art. 17 P.p.s.a. oraz art. 5,18 i 26 § 2 P.u.s.a. z Konstytucją RP.
Naczelny Sąd zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionej podstawy.
Przede wszystkim należy zaznaczyć, że możliwość wyłączenia sędziego lub asesora od orzekania w konkretnej sprawie, została przewidziana w Dziale I, Rozdziale 5 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pt. "Wyłączenie sędziego". W zamieszczonym tam art. 18 określono sytuacje, w których sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy, a w art. 19 tego rozdziału, wskazano przesłanki, przy spełnieniu których możliwe jest takie wyłączenie na żądanie sędziego lub wniosek strony. Przepisy te stosuje się również do asesorów na mocy art. 24 P.p.s.a.