Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S.O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 3030/16 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi S.O. na zawiadomienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] w przedmiocie sposobu załatwienia skargi postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 3030/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę S.O. na zawiadomienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] w przedmiocie sposobu załatwienia skargi.
W uzasadnieniu postanowienia podano, że S.O. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. zawiadomienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa.
Zarządzeniem z dnia 28 listopada 2016 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braku formalnego skargi na powyższe zawiadomienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa poprzez podpisanie skargi w siedzibie Sądu lub złożenie podpisanego egzemplarza skargi, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Odpis ww. zarządzenia wraz z odpisem odpowiedzi na skargę został doręczony skarżącemu w dniu 14 grudnia 2016 r. Zakreślony siedmiodniowy termin do uzupełnienia braku formalnego skargi upłynął w dniu 21 grudnia 2016 r.
W dniu 19 grudnia 2016 r. skarżący wniósł odpowiedź na odpowiedź na skargę. Pomimo upływu terminu zakreślonego zarządzeniem z dnia 28 listopada 2016 r., skarżący nie podpisał skargi w siedzibie Sądu, jak również nie nadesłał podpisanego egzemplarza skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), dalej P.p.s.a., odrzucił skargę.
Sąd ten, przytaczając treść art. 57 § 1 i art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a., podał, że z akt sprawy wynika, że zarządzeniem z dnia 28 listopada 2016 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez podpisanie skargi w siedzibie Sądu lub złożenie podpisanego egzemplarza skargi. Zakreślono skarżącemu siedmiodniowy termin do uzupełnienia powyższego braku formalnego skargi i pouczono, że nieusunięcie braku skutkować będzie odrzuceniem skargi.
Odpis zarządzenia z dnia 28 listopada 2016 r. został doręczony skarżącemu w dniu 14 grudnia 2016 r., a zatem termin do usunięcia braku formalnego skargi upływał w dniu 21 grudnia 2016 r. Pomimo upływu zakreślonego terminu skarżący nie podpisał skargi osobiście w siedzibie Sądu ani nie nadesłał do Sądu podpisanego egzemplarza skargi, w związku z czym Sąd I instancji odrzucił skargę, której braków formalnych w zakreślonym terminie nie uzupełniono.
S.O. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, w którym przedstawił stan faktyczny sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Zgodnie z treścią art. 57 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), dalej P.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: 1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; 2) oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; 3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; 4) w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Natomiast w świetle art. 46 § 1 P.p.s.a., każde pismo strony powinno zawierać: 1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników; 2) oznaczenie rodzaju pisma; 3) osnowę wniosku lub oświadczenia; 4) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika; 5) wymienienie załączników. Do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo lub jego wierzytelny odpis, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który w danej sprawie nie złożył jeszcze tych dokumentów przed sądem (art. 46 § 3 P.p.s.a.). Przepis art. 47 § 1 P.p.s.a. stanowi natomiast, że do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie załącznika do akt sądowych. Z kolei według art. 215 § 1 P.p.s.a., w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość wpisu.
Zgodnie z jednoznacznym brzmieniem art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
W rozpoznawanej sprawie skarga obarczona była brakami, które czyniły niemożliwym nadanie jej dalszego biegu. Z tego względu zarządzeniem z dnia 28 listopada 2016 r. wezwano skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi poprzez podpisanie skargi, bądź nadesłanie podpisanego egzemplarza skargi. W wezwaniu, doręczonym skutecznie adresatowi w dniu 14 grudnia 2016 r., wyraźnie określono wynikający z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. rygor niezastosowania się do wezwania. Ponieważ skarżący nie zadośćuczynił wskazanemu powyżej wezwaniu, Sąd zobowiązany był zastosować dyspozycję art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. i skargę odrzucić.
Wyjaśnić należy, że Naczelny Sad Administracyjny, rozpoznając zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi, nie bada merytorycznej zasadności samej skargi. Zatem argumentacja podniesiona w zażaleniu nie mogła odnieść zamierzonego przez skarżącego skutku.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i § 2 P.p.s.a, orzekł jak w sentencji.