Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na bezczynność Prokuratora Rejonowego Warszawa Śródmieście w przedmiocie rozpoznania wniosku z [...] marca 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 23 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 264/13 o oddaleniu wniosku o uzupełnienie postanowienia tego Sądu z dnia 30 lipca 2013 r. w sprawie ze skargi Z. L. na bezczynność Prokuratora Rejonowego Warszawa Śródmieście w przedmiocie rozpoznania wniosku z [...] marca 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie. .

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prokurator
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 września 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 264/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek Z. L. o uzupełnienie postanowienia tego Sądu z dnia 30 lipca 2013 r., którym odrzucono skargę strony na bezczynność Prokuratora Rejonowego Warszawa Śródmieście. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż skarżący domagał się uzupełnienia postanowienia z dnia 30 lipca 2013 r. o orzeczenie dotyczące kosztów sądowych. Sąd podkreślił, iż skarga w przedmiotowej sprawie została odrzucona, zatem we wskazanym wyżej postanowieniu nie było możliwe zawarcie orzeczenia co do zwrotu kosztów postępowania między stronami, w myśl art. 200 lub 201 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej ustawą P.p.s.a. W sprawie nie miał też zastosowania przepis art. 232 § 1 ustawy P.p.s.a., bowiem odrzucenie skargi nastąpiło właśnie z uwagi na nieuszczenie przez stronę wpisu.

Zażalenie na postanowienie z dnia 19 września 2013 r. wniósł Z. L. podnosząc, że w jego ocenie przesłane mu pismo przewodnie oraz odpis postanowienia nie spełniają wymogów formalnych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie wniesione w niniejszej sprawie pozbawione jest usprawiedliwionych podstaw.

Art 157 § 1 ustawy P.p.s.a., stanowi, iż strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Przepis ten, w myśl art. 166 ustawy P.p.s.a., znajduje odpowiednie zastosowanie także do postanowień. Z powołanej normy wynika, iż uzupełnienie orzeczenia jest możliwe jedynie wówczas, gdy Sąd zobligowany był do zawarcia w nim określonego rozstrzygnięcia, ale rozstrzygnięcia tego nie zawarł. Dotyczy to między innymi kwestii z zakresu ewentualnego zwrotu kosztów między stronami.

Jak zauważył to Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zgodnie z art. 200 ustawy P.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Zasadnym jest stanowisko wyrażone przez Sąd I instancji, iż z treści powołanego przepisu wynika, że zwrot kosztów od organu na rzecz skarżącego przysługuje jedynie w razie uwzględnienia skargi. Z kolei art. 201 § 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje możliwość zwrotu kosztów postępowania na rzecz strony w razie umorzenia postępowania z uwagi na uwzględnienie skargi przez organ w myśl art. 54 § 3 ustawy P.p.s.a.

W przedmiotowej sprawie skarga Z. L. na bezczynność Prokuratora Rejonowego Warszawa Śródmieście została odrzucona, ze względu na nieuiszczenie przez skarżącego wpisu sądowego. Nie zachodziła zatem żadna ze wskazanych powyżej sytuacji, w której Sąd zobowiązany byłby do zamieszczenia w swoim orzeczeniu rozstrzygnięcia dotyczącego zwrotu kosztów postępowania.

Słusznie także Wojewódzki Sąd Administracyjny zwrócił uwagę na to, iż w sprawie nie istniała także możliwość zastosowania art. 232 § 1 ustawy P.p.s.a., nakazującego dokonanie zwrotu uiszczonego wpisu od pisma odrzuconego lub cofniętego przez stronę. Jak już zauważono powyżej odrzucenie skargi Z. L. spowodowane było nieuiszczeniem przez niego wpisu, zatem nie istniała jakakolwiek podstawa do orzekania o jego zwrocie.

Mając na uwadze powyższe i uznając zaskarżone postanowienie za wydane zgodnie z prawem, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prokurator