Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur po rozpoznaniu w dniu 24 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt III SA/Lu 545/13 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] czerwca 2013 r., znak [...] w przedmiocie rejestracji pojazdu postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt III SA/Lu 545/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] czerwca 2013 r., znak [...] w przedmiocie rejestracji pojazdu.
W uzasadnieniu wskazano, że pismem z dnia 11 lipca 2013 r. P.M. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na ww. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] czerwca 2013 r. utrzymującą w mocy decyzję Starosty Puławskiego z dnia [...] marca 2013 r., uchylającą ostateczną decyzję tego organu z dnia [...] czerwca 2011 r. i odmówiono rejestracji pojazdu marki BMW 530D, o stosownym numerze identyfikacyjnym VIN. W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek skarżący powołał się na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, a także spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z uwagi na pozbawienie skarżącego możliwości zarobkowych. Sytuacja ta, uwzględniając brak oszczędności będzie skutkowała narażeniem skarżącego i jego rodziny na znaczenie obniżenie dochodów i stopy życiowej, a w efekcie nastąpi sytuacja niemożności ponownej rejestracji samochodu.
Sąd I instancji uznał, iż w rozpoznawanej sprawie nie zostały spełnione ustawowo określone przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu I instancji argumentacja wniosku jest całkowicie nieprzekonująca, bowiem w żaden sposób nie wykazano, jaki jest związek pomiędzy posiadaniem (i korzystaniem) przez skarżącego z samochodu, a wykonywaniem przez niego pracy zarobkowej. Innymi słowy - skarżący w żaden sposób nie wykazał, że samochód, którego dotyczy spór prawny związany z rejestracją, jest mu niezbędny do wykonywania pracy zarobkowej. Sąd I instancji zaznaczył, że chodzi o samochód osobowy (wskazuje na to marka i model), a nie np. dostawczy czy ciężarowy. Sąd I instancji wyjaśnił, iż nie może prowadzić w tym zakresie jakiegoś hipotetycznego wnioskowania, tym bardziej, że potencjalny dojazd skarżącego do pracy jest możliwy z wykorzystaniem chociażby publicznych środków komunikacji. Wykazanie rzeczywistych niebezpieczeństw stanowiących przesłanki wstrzymania zaskarżonej decyzji jest obowiązkiem skarżącego. Sąd I instancji stwierdził, że w badanej sprawie obowiązku tego skarżący nie dopełnił - podniesiona przezeń argumentacja żadną miarą nie pozwala przyjąć, że potencjalne wykonanie zaskarżonej decyzji o odmowie rejestracji pojazdu grozić będzie niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył P.M. zarzucając mu naruszenie art. 7 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071, dalej jako "k.p.a.") w zw. z art. art. 77 § 1, art. 80 i art. 81 k.p.a i nie rozpoznanie istoty sprawy poprzez ocenę tylko jednego z kilku zarzutów wskazujących na zasadność wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sytuacji, gdy pominięcie w ocenie faktów wskazanych przez skarżącego powoduje, że postanowienie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa.