Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 1502/12 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 1502/12 o oddaleniu wniosku J. B. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie ze skarg U. T., M.T., A. K. i L. W. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 2397/11 postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 1502/12 oddalił wniosek J. B. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie ze skarg U. T., M. T., A.K. i L. W. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 2397/11.
Odpis wskazanego postanowienia doręczono m.in. E. O. wraz z pouczeniem o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia zażalenia.
W piśmie z dnia 29 lipca 2013 r. E .O. wniosła zażalenie na powołane postanowienie.
Odrzucając postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2013 r. ww. zażalenie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że E. O. nie przysługiwała legitymacja do jego wniesienia. Nie jest ona bowiem ani stroną, ani uczestnikiem niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego.
Sąd Wojewódzki wskazywał, że wprawdzie na rozprawie w dniu 12 grudnia 2012 r. postanowił dopuścić ją do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika, jednakże na tym samym posiedzeniu postanowienie to zostało uchylone.
Powyższego - zdaniem Sądu Wojewódzkiego - nie zmieniała przy tym okoliczność omyłkowego doręczenia jej odpisu zaskarżonego przez nią orzeczenia z pouczeniem o możliwości jego zaskarżenia.
E. O. w złożonym na powyższe postanowienie zażaleniu, kwestionując jego prawidłowość i wnosząc o jego uchylenie wskazywała, że nie uchylenie przez Sąd Wojewódzki postanowienia o dopuszczeniu wnoszącej zażalenie do udziału w sprawie uniemożliwia jej aktywny udział w toczącym się postępowaniu. W dacie złożenia przedmiotowego zażalenia nie doręczono jej obu wydanych w przedmiocie dopuszczenia jej do udziału w sprawie orzeczeń wraz z uzasadnieniem, aby mogła podjęć obronę swoich praw w tym zakresie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie
Zgodnie z art. 178 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił zażalenie E. O. uznając, że zostało ono złożone przez podmiot do tego nieuprawniony. Tak formułowane stanowisko należy podzielić z tego względu, że wnosząca zażalenie nie jest stroną postępowania sądowoadministracyjnego (jako skarżąca) ani jego uczestnikiem na prawach strony, o którym mowa w art. 33 § 1 P.p.s.a. Ponadto w dniu wydania postanowienia, które E. O. zamierzała zaskarżyć, jak również po tej dacie, nie została ona dopuszczona do udziału w postępowaniu - na podstawie art. 33 § 2 P.p.s.a. Wyłącznie zaś w takich przypadkach przysługiwałaby jej legitymacja do skutecznego wniesienia odrzuconego środka zaskarżenia.
Bez znaczenia przy tym dla oceny kontrolowanego orzeczenia pozostaje okoliczność doręczenia wnoszącej zażalenie przedmiotowego postanowienia wraz z uzasadnieniem. Błędne postępowanie Sądu Wojewódzkiego w tym zakresie nie konwaliduje bowiem jej pozycji procesowej.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.