Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska po rozpoznaniu w dniu 01 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 maja 2011r. sygn. akt I SA/Bd 171/11 na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek odrzucić skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 10 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Bd 171/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę K. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek.
Doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem nastąpiło w dniu 31.05.2011r.
Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skarżąca w dniu 25 czerwca 2011 r. wniosła sporządzoną osobiście skargę kasacyjną, zachowując ustawowy termin do jej wniesienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę kasacyjną należało uznać za niedopuszczalną i orzec o jej odrzuceniu z następujących powodów.
Na podstawie art. 173 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zgodnie z art. 175 § 1 i 3 tej ustawy, skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, w sprawach obowiązków podatkowych przez doradcę podatkowego, a w sprawach własności przemysłowej przez rzecznika patentowego. Zgodnie z § 2 wskazanego artykułu, wymogi przymusu adwokackiego nie mają zastosowania, gdy skargę sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Niniejsza skarga kasacyjna została jednak sporządzona przez stronę osobiście, a zatem z naruszeniem cytowanego art. 175 § 1-3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co czyni ją niedopuszczalną.
Sąd przesyłając odpis wyroku wraz z uzasadnieniem z dnia 10 maja 2011 r. oddalającego skargę pouczył stronę w piśmie z dnia 26 maja 2011 r. o sposobie wniesienia skargi kasacyjnej, terminie, jak również o wymogach skargi kasacyjnej wynikających z art. 175 § 1 i 3 wskazanej ustawy. Strona skarżąca jednak sporządziła i wniosła skargę kasacyjną osobiście, nie będąc jednym z wskazanych w niniejszym artykule podmiotów. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 stycznia 2004 r., sygn. akt FSK 3/04 stwierdził, że sporządzanie skargi kasacyjnej przez stronę z naruszeniem art. 175 § 1-3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest brakiem kasacji, który uzasadnia jej odrzucenie.
Ponadto brak skargi kasacyjnej, w postaci sporządzenia jej przez osobę do tego nieuprawnioną jest brakiem tego typu, że odrzucenie skargi w tym wypadku nie wymaga uruchomienia trybu usuwania braków formalnych (por. H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, T. Woś, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2005, s. 562).
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1-3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.