I SA/Bd 203/09 POSTANOWIENIE Dnia 25 sierpnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia J.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 czerwca 2010 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki postanawia odrzucić zażalenie.
I SA/Bd 203/09
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę kasacyjną J.S. od wyroku z dnia 8 września 2009 r. w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki.
Pismem z dnia 16 lipca 2010 r. J.S. osobiście złożył sporządzone przez siebie zażalenie na powyższe postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Skuteczne wniesienie zażalenia uzależnione jest od dopełnienia wszystkich wymogów określonych przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) - dalej p.p.s.a. Zgodnie z art. 194 § 4 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Pouczenie w tym przedmiocie zostało zawarte w skierowanym do skarżących piśmie Sądu z dnia 28 czerwca 2010 r., do którego załączono odpis postanowienia z dnia 23 czerwca 2010 r. Pisma te zostały odebrane przez skarżącego w dniu 9 lipca 2010 r. (zwrotne potwierdzenia odbioru - k. 188).
Wskazać w tym miejscu należy, ze zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych, utrwalony został pogląd co do tego, że sformułowanie "skarga kasacyjna powinna być sporządzona", należy traktować jako obowiązek jej sporządzenia przez profesjonalny podmiot. Poparciem tej tezy jest między innymi znaczenie, jakie przydaje się wyrazowi "powinno" w Słowniku Języka Polskiego (wyd. PWN, pod red. M. Szymczaka, t. II, s. 870), jako: obowiązkowego, należnego, pożądanego, oczekiwanego, spodziewanego.
Powyższego wymogu nie stosuje się tylko w przypadku, jeżeli zażalenie sporządza sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy zażalenie wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 175 § 2 w związku z 194 § 4 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie zażalenie nie zostało sporządzone stosownie do wymogu art. 194 § 4 p.p.s.a. przez radcę prawnego lub adwokata, ale osobiście przez skarżącego, który nie jest żadną z osób wskazanych w przepisie art. 175 § 2 p.p.s.a., zwolnionych z obowiązku skorzystania z pomocy adwokata lub radcy prawnego. Nie ma w niniejszej sprawie także zastosowania art.175 § 3 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy Sąd, stosownie do art. 178 w związku z art. 197 § 2 (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.), zażalenie jako niedopuszczalne odrzucił.