Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za miesiąc luty 2010 roku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Wojtynowska po rozpoznaniu w dniu 22 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 13 maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za miesiąc luty 2010 roku postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

W dniu 22 czerwca 2016 r. A Sp. z o.o. (dalej: Skarżąca, Spółka), reprezentowana przez adwokata, wniosła skargę na opisaną w sentencji niniejszego postanowienia decyzję Dyrektora Izby Celnej. Wraz ze skargą Skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi.

Pismem wniesionym w dniu 17 sierpnia 2016 r. pracownik Spółki poinformował Sąd o śmierci jedynego członka zarządu Spółki - prezesa. Wskazał, że w związku z tym nie posiada ona organu uprawnionego do jej reprezentacji.

Postanowieniem z 2 listopada 2016r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na podstawie art. 124 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zawiesił postępowanie w sprawie.

Następnie, Sąd uzyskał informację, że Sąd Rejonowy [...]postanowieniem z 7 października 2019 r. sygn. akt [...]rozwiązał A Sp. z o.o. i ustanowił likwidatora w osobie R.K., który stał się organem uprawnionym do reprezentowania Spółki.

W tym stanie sprawy, postanowieniem z 14 maja 2020 r. Sąd podjął z urzędu postępowanie zawieszone postanowieniem z 2 listopada 2016r.

Wniosek Spółki o przyznanie prawa pomocy, zarządzeniem starszego referendarza sądowego z 30 czerwca 2020 r., został pozostawiony bez rozpoznania. Zarządzenie to, doręczone ze skutkiem na dzień 27 lipca 2020 r., nie zostało zaskarżone.

Wobec powyższego, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I z 11 sierpnia 2020r. wezwano Skarżącą do uiszczenia wpisu sądowego od ww. skargi w kwocie 400 zł, w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia pod rygorem odrzucenia skargi. Powyższe wezwanie doręczono Skarżącej w trybie prawnej fikcji doręczenia ze skutkiem na dzień 31 sierpnia 2020 r.

Z akt sprawy wynika, że kwota wpisu nie została uiszczona (informacja z Oddziału Finansowego Sądu - k.86 akt sądowych).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skargę należało odrzucić.

Zgodnie z art. 230 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: "p.p.s.a."), od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismem takim jest między innymi skarga.

Stosownie natomiast do art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Jeśli należny wpis nie zostanie uiszczony, wzywa się wnoszącego pismo - w tym przypadku skargę - do jego uiszczenia w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a.

W niniejszej sprawie Skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 400 zł - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Doręczenie wezwania w tym przedmiocie nastąpiło w trybie tzw. prawnej fikcji doręczenia, tj. w warunkach przewidzianych w art. 73 p.p.s.a.

Zgodnie z treścią tego przepisu (§ 1), w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2. Zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe (§ 2). W przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy (§ 3). Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1 (§ 4).

Z akt sprawy wynika, że przesyłka zawierająca ww. wezwanie była dwukrotnie awizowana - po raz pierwszy 17 sierpnia 2020 r., powtórnie - 25 sierpnia 2020 r., a zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej (awizo) umieszczono w oddawczej skrzynce adresata. W związku z powyższym, na podstawie art. 73 § 4 p.p.s.a. należało przyjąć, że dzień skutecznego doręczenia ww. wezwania przypadał na 31 sierpnia 2020 r. (14 dni od pierwszego awizowania). To zaś oznacza, że siedmiodniowy termin do uiszczenia kwoty wpisu, upływał z dniem 7 września 2020 r. Termin ten upłynął bezskutecznie, bowiem Spółka nie uiściła wpisu sądowego od skargi.

W tym stanie rzeczy, Sąd działając na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a., odrzucił skargę.

Strona 1/1