Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. L. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie egzekucji należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej w kwestii sformułowanego w skardze wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Zaskarżonym w niniejszej sprawie postanowieniem z dnia [...]., nr [...][...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. utrzymał w mocy postanowienie z dnia [...]., nr [...], którym [...] Inspektor Nadzoru Budowlanego w R., działając jako wierzyciel, uznał za nieuzasadnione zarzuty, jakie pełnomocnik zobowiązanego S. L. zgłosił w piśmie z dnia 19 lipca 2013 r. względem postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...]nr [...]. Egzekwowaną należność stanowiła grzywna w celu przymuszenia.
W piśmie zawierającym skargę pełnomocnik zobowiązanego sformułował wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wniesienie do sądu skargi na postanowienie nie wstrzymuje jego wykonania. Natomiast stosownie do art. 61 § 3 powołanej ustawy sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania takiego postanowienia, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Przesłanki mające uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu można jednakże rozważać dopiero po stwierdzeniu, że akt ten nadaje się do wykonania (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt II FZ 631/08, Lex nr 551927). Warunek ten zostaje spełniony, gdy dokonuje on zmian w zakresie praw lub obowiązków strony (zob. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt I FSK 431/07, Lex nr 471074). Podkreślenia więc wymaga, że choć każdy akt administracyjny wywołuje określone następstwa prawne, to nie każdy podlega wykonaniu, rozumianemu jako możliwość realizacji płynących zeń uprawnień lub też konieczność podporządkowania się określonym w nim obowiązkom [tak Ł. Strzępek (w:) "Pisma stron w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, orzecznictwo, wzory", R. Mikosz (red.), Warszawa 2008, str. 188].
Odniesienie powyższego do analizowanego przypadku wymaga stwierdzenia, że postanowienie, którego wniosek dotyczy, nie dokonuje zmian w zakresie praw lub obowiązków skarżącego, w szczególności nie nakłada na niego powinności określonego zachowania się. Nie podlega zatem wykonaniu, co oznacza, że wniosek o wstrzymanie jego wykonania nie może zostać uwzględniony [por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 marca 2013 r., sygn. akt II FZ 27/13, postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 954/13, postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 września 2013 r., sygn. akt VIII SA/Wa 442/13 czy postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Ol 221/13 (wszystkie dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl)].
Przesądza to o konieczności wydania niniejszego orzeczenia.