Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi N. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za okres od dnia 1 lipca2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. postanawia: odrzucić skargę.
Decyzją oznaczoną w sentencji niniejszego postanowienia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] określającą N. M. wysokość zobowiązania z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. w kwocie [...] zł.
Na powyższą decyzję N. M. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Na podstawie zarządzenia Zastępcy Przewodniczącego Wydziału z dnia
10 kwietnia 2015 r. wezwano skarżącą do usunięcia braku formalnego skargi przez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Przesyłka zawierająca m.in. powyższe wezwanie została, wobec niemożności doręczenia jej adresatowi, awizowana w dniu 22 kwietnia 2015 r., na skutek nieobecności skarżącej w miejscu jej zamieszkania, a następnie awizowana powtórnie w dniu
30 kwietnia 2015 r. (vide: pismo A S.A. z dnia 19 czerwca 2015 r.). Przedmiotowa przesyłka została w dalszej kolejności wydana A. M. w dniu 8 maja 2015 r., co znajduje potwierdzenie na zwrotnym pokwitowaniu odbioru zamieszczonym w aktach tej sprawy.
Natomiast pismo, w którym skarżąca uzupełniła brak formalny skargi podając wartość przedmiotu zaskarżenia, zostało złożone w siedzibie tut. Sądu w dniu 14 maja 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 215 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej w skrócie "ppsa", w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty. Przepis ten nakłada zatem na stronę wszczynającą postępowanie w danej instancji w drodze skargi, skargi kasacyjnej lub skargi o wznowienie postępowania obowiązek podania wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. Niedochowanie zaś tego wymogu stanowi brak formalny pisma, który podlega usunięciu w trybie art. 49 p.p.s.a. (zob. M. Niezgódka - Medek [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s. 535). W myśl zatem art. 49 § 1 ppsa, jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. W przypadku więc, gdy pismem tym jest skarga, niewykonanie w terminie wezwania obliguje sąd, zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ppsa, do jej odrzucenia. Zwrócić w tym miejscu należy uwagę, że stosownie do art. 73 ppsa, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72 cytowanej ustawy, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, które umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. W przypadku niepodjęcia pisma w powyższym terminie, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy. Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia czternastodniowego okresu, liczonego od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej bądź w urzędzie gminy. W rozpatrywanej sprawie ze zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki zawierającej wezwanie do uzupełnienia braku formalnego skargi wynika, że została ona doręczona w dniu 8 maja 2015 r. Niemniej jednak, mając na uwadze przytoczoną wyżej regulację, przyjedzie stwierdzić, że skoro przesyłka ta została awizowana po raz pierwszy w dniu 22 kwietnia 2015 r., a następnie po raz drugi w dniu 30 kwietnia 2015 r., to doręczenie zgodnie z przytoczoną regułą zawartą w art. 73 ppsa nastąpiło już wcześniej, tj. z dniem 6 maja 2015 r., a co za tym idzie, że siedmiodniowy termin na wykonanie tego wezwania upłynął z dniem 13 maja 2015 r. Skarżąca złożyła natomiast pismo, w którym uzupełniła brak formalny skargi w dniu 14 maja 2015 r. Nie ulega zatem wątpliwości, że termin został uchybiony, co musi za sobą pociągnąć negatywne konsekwencje dla strony, które to konsekwencje znieść może jedynie ewentualne przywrócenie terminu orzeczone na wniosek, który strona może wnieść. Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ppsa, orzekł jak w sentencji postanowienia.