Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. J. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] oznaczonym w sentencji Wojewoda [...] utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] o uznaniu za bezzasadny zarzut dotyczący postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] nr [...] obejmującego należność z tytułu mandatu karnego kredytowanego.

Na powyższe postanowienie J. J. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 29 stycznia 2015 r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

Odpowiadając na wezwanie, skarżący w piśmie z dnia 24 stycznia 2015 r. wniósł o zwolnienie go z obowiązku poniesienia tej opłaty. Jednocześnie w piśmie tym wniósł zażalenie na zarządzenie z dnia 29 stycznia 2015 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi.

Zarządzeniem z dnia 24 kwietnia 2015 r. referendarz sądowy pozostawił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, a następnie wskutek złożonego sprzeciwu tak samo orzekł Sąd w postanowieniu z dnia 15 czerwca 2015 r. Na powyższe postanowienie z dnia 15 czerwca 2015 r. skarżący wniósł za pośrednictwem faksu zażalenie, które nie zostało własnoręcznie podpisane. Skarżący nie uzupełnił braku formalnego zażalenia, dlatego postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2015 r. Sąd odrzucił zażalenie.

Orzeczenie to nie zostało zaskarżone, dlatego nadano bieg zawartemu w piśmie z dnia 24 stycznia 2015 r. zażaleniu na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 29 stycznia 2015 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi, które Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 listopada 2015 r. oddalił.

W tym stanie rzeczy na podstawie zarządzenia Zastępcy Przewodniczącego Wydziału z dnia 18 lutego 2016 r. wezwano skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 29 stycznia 2015 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

Przesyłka polecona zawierająca powyższe wezwanie została doręczona skarżącemu w dniu 10 marca 2016 r.

W piśmie nadanym w dniu 17 marca 2016 r. skarżący wniósł zażalenie na powyższe wezwanie, domagając się jego uchylenia i zwolnienia od wpisu.

Wymagany wpis sądowy od skargi do chwili obecnej nie został uiszczony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "ppsa", Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata - w tym przypadku przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod odpowiednim rygorem uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Z kolei stosownie do art. 220 § 3 ppsa skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd. W rozpatrywanej sprawie przesyłka zawierająca wezwanie do wykonania prawomocnego zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi została doręczona skarżącemu w dniu 10 marca 2016 r. Powyższe oznacza, że wyznaczony termin do uiszczenia wpisu od skargi upłynął w dniu 17 marca 2016 r. Skarżący, mimo prawidłowego wezwania, zawierającego pouczenie o konsekwencjach prawnych niedokonania powyższej czynności, należnej opłaty sądowej nie uiścił.

Podkreślenia przy tym wymaga, że na wezwanie do wykonania prawomocnego zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi nie przysługuje zażalenie. Ponadto bieg terminu do uiszczenia wpisu od skargi nie mógł zostać przerwany przez ponowne złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy.

W związku z powyższym, na podstawie art. 220 § 3 ppsa, orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1