Dnia 7 sierpnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług postanawia odmówić przywrócenia terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w dniu 21 września 2007r. wezwał adwokat M.O. aby w terminie 7 dni usunęła brak formalny skargi poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu T. przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi oraz złożenie dokumentu określającego umocowanie osoby udzielającej pełnomocnictwa do reprezentowania strony skarżącej. Sąd ponownie w dniu 17 października 2007r. wezwał adwokat M.O. o uzupełnienie braków skargi poprzez przedłożenie dokumentu z którego wynika, że B.H. jest uprawniona do udzielenia pełnomocnictwa do działania w imieniu skarżącej pod rygorem odrzucenia skargi. W dniu 14 listopada 2007r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wydał postanowienie odrzucające skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] maja 2007r. w przedmiocie określenia długu celnego oraz podatku od towarów i usług z uwagi na nie uzupełnienie braków formalnych skargi poprzez nie wykazanie umocowania B.H. do udzielenia pełnomocnictwa w imieniu skarżącej (skarga kasacyjna na to postanowienie została oddalona w dniu 20 maja 2009r. sygn. akt I GSK 608/08).
W dniu [...] listopada 2007r. (data nadania 16.11.2007r.) do Sądu wpłynął wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazała, że w dniach [...] października 2007r. do [...] listopada 2007r. przebywała na zwolnieniu lekarskim. W dniu [...] października 2007r. przeszła zabieg operacyjny i w związku z nim przebywała w szpitalu do [...] października 2007r. Bezpośrednio przed hospitalizacją w odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 21 września 2007r. wysłała wypisy z [...] dotyczące T..
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu jest niezasadny. Zgodnie z treścią art. 87 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej zwaną p.p.s.a. - pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek pozytywnych, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu, i negatywnych, których istnienie czyni przywrócenie terminu niedopuszczalnym.
Pozytywną przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy strony w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanki przywracającej termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonaniu tej czynności (por. wyr. NSA z dnia 11 lutego 2003 r., II SA 4162/01, Mon. Praw. 2003, nr 8, s. 340). O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (post. NSA z dnia 2 października 2002 r., V SA 793/03, Mon. Praw. 2002, nr 23, s. 1059). Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona (lub jej pełnomocnik) nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.